Hartenstrijd

Sanne Vogel scoorde twee jaar geleden een bescheiden hitje met het redelijk genietbare Hartenstraat. De makers van deze nieuwe film liften vrolijk door op dat succes en maken een soort Spin-off: Hartenstrijd. Een enorme link tussen de films is er niet; één verwaarloosbaar karakter uit Hartenstraat en de Amsterdamse locatie. Hebben we hier de zoveelste Nederlandse romcom hit?

Tegenstrijdige belangen
Motoragente Tina zit het niet mee in de liefde. Ze geeft zich altijd helemaal als het op relaties aankomt, en blijft ook nu weer eenzaam en alleen achter na weer een break-up. Dennis daarentegen wipt vrolijk met de ene na de andere schone. Als zijn vader komt te overlijden begint hij zijn levensstijl te evalueren. Zijn beste vriend vindt dit zonde van de moeite. Volgens hem kan Dennis toch niet veranderen. Ze gaan een weddenschap aan: Dennis moet proberen 5x op date te gaan met dezelfde vrouw zonder dat het direct op seks uitdraait. Dennis gaat voor Tina, iemand die zo met relaties bezig is lijkt op het oog een veilige gok. Maar Tina heeft besloten even niet meer aan de man te willen en alleen open te staan voor een snelle wip. Wat nu?

Romcom overkill
Nederland heeft de laatste jaren geen gebrek aan romcoms gehad. Daar kunnen we als recensenten over klagen, maar zo lang het publiek blijft gaan zijn romcoms een veilige investering voor productiemaatschappijen. Alleen zijn al die films een beetje inwisselbaar geworden. Ze volgen ook allemaal het “Love Actually” idee. Groepje mensen, verschillende plotlijntjes en liefde overwint (bijna) alles. Zelfs de Nederlandse filmposters lijken soms wel jatwerk van Britse en Amerikaanse tegenhangers. Hartenstrijd heeft wat dat betreft ook weer de nodige inpiratie (of zullen we het jatwerk noemen) elders opgedaan. De makers van deze film hebben volgens mij wel eens gekeken naar “How to lose a guy in 10 days”. Ook hier gingen een jongen en een meisje los van elkaar een soort weddenschap aan wat hen tijdens het daten in de problemen bracht.

Geoliede herhalingsoefening
Het ogenschijnlijk simpele verhaaltje loopt verder volgens de gebruikelijke patronen. Natuurlijk denken de tortelduifjes in het begin dat ze elkaars type niet zijn. Ze zien elkaar vooral al een middel om een doel te bereiken. Doordat ze tegengestelde doelen hebben zijn er natuurlijk de nodige ongemakkelijke situaties. Hierdoor gaan ze elkaar in een ander licht zien en slaat er een vonkje over. Daarna is er natuurlijk de onvermijdelijke kink in de kabel waarna het nog even lijkt alsof de twee elkaar gaan mislopen. Braaf worden al deze gebeurtenissen door het script afgevinkt. Het is inmiddels zo’n geolied trucje dat de film met enkele zwakke dialogen en situaties wegkomt.

Conclusie
Hartenstrijd heeft de kijker echt niets te bieden dat je al niet 50x eerder hebt gezien. En dan krijgen we de komende tijd nog films als Soof 2, de Zevende Hemel, Onze jongens, Tuintje in mijn Hart, Voor elkaar gemaakt en Huisvrouwen bestaan niet. De Nederlandse filmwereld is nog niet klaar met deze herhalingsoefeningen. De schuld hiervoor ligt bij ons, de kijker. Zolang wij ze niet straffen voor deze ideeënmoeheid blijven deze makkelijke paychecks voorbijkomen. Is Hartenstrijd dan een slechte film? Ach, hij is niet slechter dan de vele andere soortgenoten in het genre. Maar na tientallen keren hetzelfde beleg wil je wel weer eens iets anders op je brood.