Drie jaar geleden werden we blij verrast met de film Bridget Jones’s Diary. We konden ons inleven in Bridget die onzeker was over haar gewicht en natuurlijk haar relaties. Daarnaast konden we genieten van de beide mannen in de film, want zowel Hugh Grant als Colin Firth zijn niet de onaantrekkelijkste acteurs uit het Verenigd Koninkrijk. Al met al was Bridget Jones’s Diary de perfecte romkom van het jaar. Nu is deel twee, The Edge of Reason, verkrijgbaar op dvd. De vraag is, of de vervolgfilm ook gemaakt had moeten worden (ondanks dat er ook een vervolgboek van bestaat). Heeft het eerste deel de lat niet te hoog gelegd?
Twijfel twijfel twijfel
De film begint enkele weken na het einde van de eerste film. Bridget (Zellweger) is zielsgelukkig met haar Mark Darcy (Firth). Ze hebben in de korte periode dat ze samen zijn al flink wat afgeneukt en alles lijkt in kannen en kruiken. Maar zoals iedereen weet, komt er een tijd dat je je ook publiekelijk met elkaar moet gaan vertonen. En gezien Darcy toch een topadvocaat is en Bridget twee linkerhanden heeft, belooft dat problemen te gaan geven. Dan werkt er op het kantoor van Darcy ook nog de zeer aantrekkelijke Rebecca (Barrett) en slaat bij Bridget de twijfel toe. Is zij wel goed genoeg voor Mark Darcy?
Ruzie
Al die onzekerheid kan tot niets anders leiden dan een flinke ruzie en misschien wel een definitieve breuk tussen Bridget en Darcy. Als dan ook nog blijkt dat op het werk van Bridget Daniel Cleaver (Grant) is aangenomen, wordt de situatie er niet makkelijker op. Cleaver heeft duidelijk zijn zinnen weer gezet op de onzekere Bridget. En Bridget is niet geheel ongevoelig voor deze Daniel Cleaver. Wanneer ze voor haar werk samen met hem naar Thailand moet, neemt ze voor de zekerheid een van haar beste vriendinnen mee om te voorkomen dat ze met Cleaver in bed beland. Maar of dat een goed idee is, moet nog maar blijken, want Thailand is niet het eerste de beste vakantieland.
Karikatuur
Waar Bridget in het eerste deel een sympathieke Engelse is en we ons allemaal kunnen inleven in haar beleefwereld, is Bridget in de tweede film een karikatuur van zichzelf geworden. Daarnaast wordt alle onhandigheid van Bridget ook nog eens te ver het absurde in getrokken en daarmee verliest de film aan geloofwaardigheid. Dat Bridget niet heel goed kan skiën gaat er bij mij nog wel in, maar dat ze dan per ongeluk in een slalom wedstrijd terechtkomt, de derde tijd neerzet en uiteindelijk in de drogisterij belandt waar ze toevallig ook net moet zijn. Nee, dat werkt voor mij niet meer. Het probleem van de film is dat het voelt als een manusje van alles. Bridget aan het skiën, Bridget naar Thailand en ga zo maar door. Liever had ik de nadruk weer wat meer gelegd op de twee mannen die om Bridget strijden.
Zelfde cast
Niets werkt zo goed voor een tweede deel als dezelfde cast. We mogen dan van geluk spreken dat naast Renée Zellweger ook Hugh Grant en Colin Firth weer van de partij zijn. Hiermee behoudt de film in de cast de o zo belangrijke continuïteit. We zien ook weer dezelfde vrienden (in een kleinere rol weliswaar) terugkomen en hetzelfde geldt voor de familie van Bridget. Wat ik kan waarderen is dat de relatie van Bridget en haar vader nog even cynisch is als eerst. Wat het acteren zelf betreft natuurlijk petje af voor Zellweger die menig kilo’s is aangekomen, want dat doe je in Hollywood niet voor de lol. Desondanks lijkt het alsof het tweede deel met lang niet zoveel plezier is gemaakt als Bridget Jones’s Diary.
(Grim)Lachen
Maar goed, we willen natuurlijk weten of de film ondanks een flink aantal kritiekpuntjes toch vermakelijk is. We willen genieten van de liefde en de spanning voor wie Bridget nou gaat kiezen, en ondertussen flink lachen om de gênante scènes. Kun je lachen om de film en om alles wat er gebeurt? Ja, je kunt lachen en soms vooral uit plaatsvervangende schaamte. Het idee dat je zelf in Bridget haar schoenen zou staan, maakt je niet altijd even gelukkig. Maar kun je ook flink lachen om de scènes? Eerlijk gezegd niet. Het blijft bij een brede glimlach en grinnik. De grappen zijn leuk, maar de hilariteit uit het eerste deel mist en dat is erg jammer.
Conclusie
Is de film toch leuk genoeg om de thuis op de buis te zien? Mijn advies is tweeledig want de film zelf is niet zo leuk als het eerste deel. Voor jongens: prima filmpje voor op de bank samen met je vriendinnetje. Anders gewoon laten schieten, want Bridget is zelf ook niet meer zo aantrekkelijk en sympathiek als in Bridget Jones’s Diary. Voor de vrouwen daarentegen wil ik graag het volgende kwijt: verzamel een groepje meiden om je heen, koop een zak spek, doe er een doosje chocolaatjes bij, misschien nog wat ijs, plof lekker op de bank en ga 90 minuten genieten van Hugh Grant en Colin Firth.
Be the first to comment