The Accountant

Ben Affleck is na een mindere periode helemaal hot tegenwoordig. Sinds hij zich revancheerde met regieklussen als The Town en Argo lijkt hij bijna niks meer fout te kunnen doen. Batman Vs. Superman viel tegen, maar over zijn rol als de duistere ridder waren de meeste fans zeer tevreden. Zijn flinke Batman-body is nog steeds zichtbaar in deze actie-thriller over een op het oog saai beroep: een accountant.

Another day at the office
Christian Wolff (Affleck) heeft zo op het eerste gezicht een zeer regelmatig leven als grijze accountant. Hij ziet belastingvoordeeltjes waar anderen ze niet zien en is een tovenaar in het herkennen van cijfermatige patronen. Dit komt door een autistische aandoening; Christan moet veel moeite doen om contact te maken met anderen. Hij heeft echter ook een geheim; hij verkoopt zijn diensten aan misdaadkartels en zware criminelen. De overheid is dan ook naarstig op zoek naar Christian, maar deze heeft zijn sporen zorgvuldig weten te wissen. Dan krijgt hij een aanbod om de administratie bij een technologiebedrijf uit te pluizen. Een jonge medewerkster (Anna Kendrick) heeft daar onverklaarbare onregelmatigheden ontdekt. Deze ontdekking brengt Christian’s levensstijl in direct gevaar…

Daredevil gelijkenissen
Tijdens het kijken moest ik gelijk denken aan Daredevil. Een superheld met een handicap. De manier waarop Affleck toen acteerde lijkt sterk op zijn nieuwe rol als Wolff. Men neemt ruim de tijd in deze film om het Autisme van Afflecks karakter neer te zetten, maar of het realistisch is? Het lijkt hier en daar vooral als verhaaltrucje gebruikt te worden. Door zijn autisme lijkt Christian vooral een soort superheld. Er zijn wel een paar scenes waarin we hem zien worstelen met de nadelen, maar die zijn nergens echt heel diepgaand. Op voor de film handige momenten lijkt Christian ook ineens kleine emotionele doorbraken te hebben die net iets te handig uitkomen.

Plottwist
De film probeerde voor zijn kijkers ook enige verrassingen in petto te hebben. Die komen echter een beetje geforceerd over. Ze zijn ook onnodig. De film is tot de finale (een ouderwetse shoot-out) onderhoudend genoeg, en een gewoon duel tussen held en schurk was voldoende geweest. Men tovert echter een verrassing uit de hoge hoed die nagenoeg niets aan de film toevoegt. Deze film had op twee manieren iets beter kunnen zijn. Of door te kiezen voor pretentieloos vermaak, of door te gaan voor meer diepgang en een realistische benadering van autisme. Nu hinkt men een beetje voort op twee gedachten.

Conclusie
Heb ik me vermaakt bij het zien van deze film? Ja, dat zonder meer. Er zitten leuke actiemomenten in en alles loopt verder als een iets te geoliede klok. Het is gewoon jammer dat al het aanwezige potentieel niet beter is gebruikt. Een cast met bekende namen, een qua opzet interessant plot en de huidige realiteit van economisch wantrouwen jegens grote bedrijven had een zeer goede actiefilm kunnen opleveren. Met wat meer lef qua script had er veel meer ingezeten. Wat overblijft is gewoon een redelijke doorsnee actiefilm waarvan je een maand later niet meer weet dat je hem gezien hebt.