Audiard’s vijfde film is een remake van de klassieker Fingers van James Toback, met Harvey Keitel in de hoofdrol. Het leek Audiard wel wat om eens een remake te maken en Fingers is een film die in der tijd een enorme indruk op hem maakte. De vele thema’s die in de film worden behandeld, spraken hem aan en hij wilde proberen het verhaal naar het hedendaagse Frankrijk te vertalen.
Nieuwe kans
Thomas Seyr (Duris) is de 28-jarige zoon van Sonia en Robert. Zijn moeder is een alom gerespecteerde pianovirtuoos en zijn vader verdient zijn geld als huisjesmelker. Net als zijn moeder is Thomas regelmatig achter de piano te vinden. Als Sonia echter komt te overlijden, raakt Thomas geen pianotoets meer aan en begint hij zich een weg te slaan door de vastgoedwereld van zijn vader. Dit laatste mag vrij letterlijk genomen worden, want Thomas en zijn vrienden kopen voor een habbekrats gekraakte panden op, slaan de krakers (of illegalen) eruit en verkopen de huizen voor vele duizenden euro’s extra weer door. Als Thomas op een dag weer wat mensen uit een huis gemept heeft, komt hij toevallig zijn oude pianoleraar, mijnheer Fox, tegen. Fox nodigt hem uit een keer langs te komen voor een auditie.
Pianomuziek
Thomas is erg enthousiast, want hij heeft eigenlijk wel een beetje genoeg van al die afranselingen en wil graag op een normale manier zijn geld verdienen. Concertpianist lijkt een mooie manier om dat voor elkaar te krijgen. Helaas heeft Thomas al een aantal jaren niet meer gespeeld en zal dus weer lessen moet gaan volgen om door de auditie heen te kunnen komen. Hij bezoekt een muziekschool, maar door zijn heetgebakerde houding heeft Thomas binnen no time ruzie met de leraar. Gelukkig is ook Jean-Pierre op de school aanwezig en hij stelt Thomas voor om lessen te gaan volgen bij Miao-Lin (Linh Dan Pham). Deze uit China afkomstige conservatoriumstudente speelt piano als geen ander en kan Thomas zeker het een en ander leren. Probleem is alleen dat Miao-Lin alleen Chinees spreekt en Thomas eigenlijk alleen Frans. Via hun muziek zullen ze met elkaar moeten communiceren.
Realistisch
Hoewel regisseur Audiard aangeeft dat De Battre Mon Coeur S’Est Arrêté een remake is van de Amerikaanse klassieker Fingers, zegt hij ook dat zijn film op een aantal punten behoorlijk verschilt van het origineel. Zo is dit veel minder een film noir geworden waarin geweren en geweld een hoofdrol spelen. In De Battre Mon Coeur S’Est Arrêté probeert Audiard meer de realiteit te benaderen. Aan de ene kant is Thomas weliswaar zeer gewelddadig, aan de andere kant is hij als pianist ook een stuk zachtaardiger. Om het realisme verder te benadrukken, werkte Audiard met natuurlijke lichtomstandigheden en lange shots waarin zijn acteurs hun spel de vrije loop konden laten. Het beoogde resultaat is weliswaar behaalt en de film oogt zeer realistisch. Nadeel is echter dat de lange shots de snelheid van de film zeker niet ten goede komen.
Omgeving
De Battre Mon Coeur S’Est Arrêté is dus een vrij trage film. Dit komt niet alleen door de lange shots, maar ook door de manier van filmen. Audiard kiest er namelijk voor om de wereld om de hoofdpersonen heen, nauwelijks in beeld te brengen. Hierdoor wordt het spel van de acteurs in iedere scène benadrukt. Aan de ene kant is dit erg mooi, aangezien iedereen zijn of haar personage op zeer geloofwaardige wijze neerzet. Aan de andere kant is het ook jammer dat Audiard zoveel mogelijkheden laat liggen om zijn verhaal meer kracht bij te zetten. Zelf had ik graag wat meer van de wereld om de personages heen gezien, zodat ze makkelijker te begrijpen zouden zijn. Hier wordt echter niet voor gekozen en uit het doen en laten van de hoofdpersonen moeten we afleiden wie ze zijn en wat hun beweegredenen zijn.
Conclusie
Dit is echt zo’n film waarbij je jezelf afvraagt of hij het als toneelstuk misschien niet veel beter zou hebben gedaan. Begrijp me niet verkeerd, het verhaal is de moeite waard en de acteurs zetten hun personage zeer overtuigend neer. De filmische middelen, als setting en montage, zijn echter tot een minimum beperkt. Dit levert aan de ene kant zeer goed geacteerde scènes op, maar aan de andere kant is de vaart in het verhaal ver te zoeken. Ik ben hier niet kapot van, maar de liefhebber zal zeker genieten van De Battre Mon Coeur S’Est Arrêté
Be the first to comment