Sneakpubliek, je haat ze of je bent er één van. Sneakpubliek pretendeert vaak ruimdenkend te zijn omdat ze soms ook wel eens een Franse of Spaanse film voor de kiezen krijgen. Ruimdenkend werkt echter twee kanten op. Het zucht en gekreun toen de naam Beckham op het witte doek verscheen gaf weinig blijk van enige ruimdenkendheid. “toch geen kleine meisjes film over die Engelse slijmbal hè?” Of nog erger, toch geen voetbalfilm? Toeval wilde dat het die avond een champions league avond was, dus het aantal voetbalhaters in de zaal zal wel redelijk hoog zijn geweest…
Het jongensboek
De meeste voetbalfilms volgen een beetje het jongensboekjes stramien. Jongen wordt ontdekt, en na een aantal problemen en avonturen mag hij voor een grote club spelen. Dit zagen we bijvoorbeeld verleden jaar bij ‘There is only one Jimmy Grimble’. Ook Bend it like Beckham zou je tot het jongensboekgenre kunnen rekenen, maar dan met één groot verschil, de hoofdrol wordt gespeeld door een meisje. De hoofdpersoon is een meisje uit een Indiase familie die naar Engeland is geëmigreerd. Haar ouders houden streng vast aan Indiase tradities, waardoor zij een hoop dingen moet laten. Haar grote passie is voetbal, iets wat in de Indiase gemeenschap met gefronste wenkbrauwen min of meer getolereerd word. Als ze bij een heus damesteam wil grijpt de familie in. Zo’n meisje en voetbal, daar komen alleen maar zondige dingen van…
Culture clash
Bend it like Beckham hikt een beetje op meerdere gedachten. Enerzijds is er het dubbele manier om aan te kijken tegen de culture-clash tussen India en Engeland. Het ene moment gebeurt dit met veel humor, maar vaak genoeg is er een kritische ondertoon te vinden. De film kiest echter geen partij. Zowel de Indische als de Britse cultuur komen met veel vooroordeel in de spotlights. Soms lijd dit tot hilarische of gevoelige momenten, maar soms lijdt de overdaad aan stereotypen ook tot irritatie. Toch gaat de film nooit te ver en wordt hij nooit echt beledigend voor één van beide culturen.
Vrouwen en voetbal
Een ander aspect van de film dat flink naar voren komt is de maatschappelijke acceptatie van dames voetbal. Bend it like Beckham heeft hier één grote troef: de dames in de film zijn stuk voor stuk aardige voetballers. In de meeste voetbal films is het soms lachwekkend om te zien hoe de acteurs hun best doen om als echte baltovenaars over te komen. De bal rolt een beetje sullig heen en weer, terwijl de grimassen van de acteurs je doen geloven dat er stevig gebikkeld wordt. De dames in deze film doen dit wat geloofwaardiger. De boodschap dat damesvoetbal elders (in de USA) wel een geaccepteerde topsport is krijgen we stevig door onze strot geramd.
Conclusie
De film is voor het genre een behoorlijke zit, zeker als je bedenkt dat het hele verhaaltje ook wel in een kleine anderhalf uur verteld had kunnen worden. Bend it like Beckham is desondanks een onderhoudende film, mits de kijker door enkele stereotypen en standaarddialogen heen kan kijken. Notoire voetbalhaters kunnen hun zogenaamde ‘open minded’ zijn testen door te kijken of ze meer zien dan een voetbalfilm alleen. Je hoeft absoluut geen voetballiefhebber te zijn om jezelf te vermaken. Of Beckham zelf nog in de film voorkomt… zoek dat zelf maar uit.
Be the first to comment