The Walk

Waarom ga ik naar de bioscoop? Om vermaakt te worden, of geraakt. Wellicht moet een film me aan het denken zetten of juist even verstrooien. Bovenal vind ik het fijn als een film IETS met me doet. Gezien de reacties die the Walk kreeg in de zaal zijn de makers daarin wel geslaagd.

Twin Towers
Koorddanser Philippe Petit (Joseph Gordon-Levitt) is altijd op zoek naar een nieuwe gevaarlijke stunt. Zodra één uitdaging is voldaan zoekt hij alweer iets nieuws. Op een dag, bij toeval, leest hij over de Twin Towers van New York en een uitdaging is geboren. Voor de opening van de bijna voltooide torens wil hij toeslaan. Op 7 augustus 1974 loopt hij op World Trade Center van New York op 400 meter hoogte op een stalen kabel van de zuidtoren naar de noordtoren zonder beveiligingen aan zijn lijf.

Schelmenstreken
The Walk is gebaseerd op het ware verhaal van Philippe Petit, met natuurlijk enige geur, kleur en smaakstoffen. Regisseur Robert Zemeckis bouwt het verhaal rustig op. Philippe kijkt blij de camera in vertelt ons kijkers hoe hij tot zijn speciale stunt gekomen is. Het verhaal combineert stereotype liefdevolle Parijs/Franse elementen (Muziekjes, Stokbrood, mimespelers)  met een “en toen en toen” verhaal. Gaanderweg krijgt de film steeds meer het gehalte van een vermakelijk schelmenavontuur.

En we gaan los
En dan… is er het moment dat Petit daadwerkelijk aan zijn stunt gaat beginnen. 3D is zelden of nooit een toegevoegde waarde. Maar als Petit even naar beneden staart staren we met hem mee. Door het 3D effect staan wij min of meer ook op het touw. Wat volgde was een bioscoopzaal waar iedereen om me heen met klamme handjes en ingehouden adem meeleefde. Petit loopt niet simpelweg van punt A naar B, maar blijft langere tijd op het koord. En elke schommeling, elke windvlaag, elke twijfel beleven we met hem mee.

Conclusie
Klamme handen hield ik aan deze film over. Ik kan zonder overdrijven zeggen dat ik een net een intens moment heb meegemaakt. Of de film zonder 3D op een gewone televisie nog zoveel indruk maakt durf ik niet te zeggen. Maar The Walk is voor mij het filmmoment van 2015 geworden. Zoals gezegd: een film moet iets met me doen. Ik ga even bijkomen.