Dirty Pretty Things

Dirty Pretty Things is een film van Stephen Frears, de regisseur van ondermeer High Fidelity. De hoofdrollen worden gespeeld door Chiwetel Ejiofor, een Nigeriaanse acteur die ook te zien was in Love Actually, en Audrey Tautou, die de hoofdrol speelde in de Franse film Amélie Poulain. In Nederland heeft Dirty Pretty Things alleen in de filmhuizen gedraaid en daardoor al snel het stempel van cultfilm gekregen. Is dit echt een cultfilm of is de film eigenlijk best geschikt voor het grote publiek?

Okwe en Senay
Okwe (Ejiofor) is afkomstig uit Nigeria en verblijft nu illegaal in Londen. Overdag rijdt hij op een taxi en ‘s nachts werkt hij als receptionist in een luxe hotel. Slapen doet Okwe bijna niet. Ten eerste kan hij het zich niet veroorloven, vanwege zijn drukke werkschema. Ten tweede durft hij niet te gaan slapen, omdat de herinneringen aan vroeger dan boven komen. Sinds korte tijd woont Okwe in huis bij Senay (Tautou), een jonge vrouw afkomstig uit Turkije. Senay heeft asiel aangevraagd in Engeland, maar haar procedure is nog in behandeling. Dit betekent dat Senay niet mag werken, wat zij echter toch doet. Net als Okwe is ze werkzaam in het luxe hotel. De eigenaar, señor Juan (Lopez), neemt het namelijk niet zo nauw met de regelgeving der wet.

Het verstopte toilet
Okwe en Senay zijn beide voor hun levensonderhoud afhankelijk van het werk in het hotel en stellen dus ook geen vragen. Dit verandert echter wanneer Okwe ‘s nachts een hoertje tegenkomt in de foyer van het hotel. Het hoertje zegt net een klant afgewerkt te hebben (iets dat overigens regelmatig in het hotel gebeurt) en vraagt Okwe iemand naar kamer 510 te sturen. Okwe gaat zelf naar de kamer toe en treft een overstroomd toilet aan in de badkamer. Er blijkt iets in de afvoer te zitten. Met een kleerhanger probeert Okwe het voorwerp op te vissen, maar zodra hij het raakt vult het spoelwater zich met bloed. Okwe trekt een plastic zak over zijn arm heen en graait een paar keer in de wc-pot. Al snel heeft hij het voorwerp te pakken. Het blijkt een mensenhart te zijn.

Orgaanhandel
Okwe vertelt señor Juan wat hij ontdekt heeft, maar deze lijkt geen belang te hechten aan Okwe’s vondst. Okwe begrijpt niets van de situatie. Wat doet een mensenhart in het toilet van een hotelkamer? Na enige tijd krijgt Okwe antwoord op zijn vraag. Een Somalische man zit kermend van de pijn in een kamer te wachten op señor Juan. Okwe was patholoog in Nigeria en heeft dus een goede kennis van het menselijk lichaam. Wanneer hij de man inspecteert ziet hij dat de man door een amateur is geopereerd. Okwe vertelt de man dat hij zo snel mogelijk naar het ziekenhuis moet gaan, maar de man weigert. Hij blijkt geopereerd te zijn in het hotel. Illegalen kunnen een Europees paspoort krijgen in ruil voor één van hun nieren. Señor Juan is verantwoordelijk voor deze illegale orgaanhandel.

Geen poot om op te staan
Dirty Pretty Things is een thriller die gaat over een spannend onderwerp, namelijk de illegale handel in organen. Toch is dit niet het punt dat de film zo boeiend maakt. Het is veel interessanter om te zien hoe twee mensen, die illegaal in Engeland verblijven, proberen een einde te maken aan deze verboden handel. Okwe en Senay zijn niet dom en begrijpen dan ook al snel dat er zaken in het hotel gebeuren die het daglicht niet kunnen verdragen. Wanneer ze echter proberen señor Juan te stoppen, ontdek je als kijker pas dat illegalen geen poot hebben om op te staan. Ze kunnen geen contact opnemen met de autoriteiten, omdat ze officieel niet in het land wonen, en ze staan machteloos tegenover iedereen die hun situatie kent en dreigt hen te verraden.

Europees product
De film is gemaakt in samenwerking met de Engelse BBC en is grotendeels op locatie in London opgenomen. Hollywood heeft niets met deze film te maken en dit zorgt ervoor dat de film wellicht iets minder mainstream is, maar wel als zeer realistisch kan worden gezien. Regisseur Frears is niet bang om de, soms schokkende, waarheid expliciet in beeld te brengen. In Hollywood worden films toch vaak wat meer geromantiseerd. Dirty Pretty Things is echter alles behalve romantisch. De film laat zien wat voor narigheid zich allemaal afspeelt in een land dat slechts enkele kilometers van Nederland af ligt. Voor de meeste kijkers zal deze film dan ook zeker geen ver-van-mijn-bed-show zijn, maar meer een eye opener voor de moeilijke situatie van illegalen in Europa. In Engeland, maar ook in ons eigen kikkerlandje.

Conclusie
Dirty Pretty Things vestigt de aandacht op een onderwerp waarover (volgens mij) nog niet eerder een film is gemaakt: de moeilijke situatie van mensen die illegaal in Europa verblijven. Dit gebeurt echter niet op een belerende of vervelende manier, maar met behulp van een spannend verhaal. Veel personages in de film zijn erg karakteristiek, zoals de playboy señor Juan en de Russische portier Ivan, maar de karakters van Okwe en Senay zijn dieper uitgewerkt. Ejiofor en Tautou zetten de personages zeer geloofwaardig neer, hetgeen de film erg boeiend maakt. Dirty Pretty Things is absoluut een aanrader en, wat mij betreft, geschikt voor een groter publiek.