
Wie terugdenkt aan zijn jeugd kan zich misschien nog wel herinneren dat wereld soms één groot sprookje was. Je fantasie nam de vrije loop met je. Als jij bedacht had dat je fiets een paard was, dan was dat ook zo. Voor ieder ander bleef het een fiets, maar niet voor jou. Naarmate je ouder wordt, raak je stukje bij beetje je vermogen om op deze manier te fantaseren kwijt. Bridge to Terabithia neemt je echter anderhalf uur lang mee in de fantasieën van een kind.
Terabithia
Jesse (Hutcherson) is een buitenstaander op school. Hij heeft geen vrienden, thuis heeft hij niet makkelijk en hij is verliefd op zijn muzieklerares. Wanneer het nieuwe meisje in de klas zijn buurmeisje blijkt te zijn, sluit hij voor het eerst vriendschap met iemand. Leslie (Robb) neemt Jesse mee naar een wereld waar alles kan, je kunt het zo gek nog niet bedenken. Dit land, Terabithia, moet echter wel bevrijdt worden van het kwaad. Pas dan kunnen Jesse en Leslie over het land regeren als de rechtmatige koning en koningin. Wanneer Jesse op een dag door zijn muzieklerares wordt meegenomen naar het museum en Leslie niet mee vraagt, blijkt de wereld niet altijd over rozen te gaan.
Prima acteerprestaties
Niets spreekt zo tot de verbeelding als een fantasiewereld die goed uitgewerkt is in de decors. Denk bijvoorbeeld aan The Chronicles of Narnia, deze film heeft een groot deel van succes te danken aan de schitterende decors en niet aan de overweldigende acteerprestaties. Ook in Bridge to Terabithia is er goed aandacht besteed aan de decors, hoewel dit maar in mondjesmaat nodig was. In tegenstelling tot The Chronicles zie je de kinderen in hun rol groeien. Waar het eerst nog wat gemaakt overkomt, is dit halverwege de film niet meer het geval. Vooral Hutcherson overtuigt als de jonge Jesse die helemaal opbloeit door zijn vriendschap met Leslie.
Conclusie
Bridge to Terabithia is niet alleen een film die je meeneemt naar een fantasiewereld. De film vertelt ook een verhaal over persoonlijke groei van een jongen die lange tijd geïsoleerd heeft geleefd. Dat dit gepaard gaat met een tragisch ongeval zal menig meisje de tranen over de wangen doen rollen. Bridge to Terabithia is een film waar kinderen zeker van zullen genieten. Het zou me dan ook niets verbazen als ze na afloop een eigen boomhut willen en hun eigen koninkrijk verzinnen. Bridge to Terabithia is een film die de fantasie van een kind zal doen prikkelen. Dat kan ik alleen maar toejuichen!
Be the first to comment