Michiel de Ruyter

De laatste jaren probeert de Nederlandse filmwereld af en toe een Historisch epos uit te brengen. En met wisselend resultaat. Op het gebied van de tweede wereldoorlog scoren we nog wel eens, maar verder terug in de tijd is een uitdaging. Kenau is een vrij matige film geworden dat er in vergelijk met Hollywood ietwat goedkoop uitzag. Zembla had vooral last van een matig script. Toch probeert Roel Reine het nog eens met een film over onze nationale zeeheld Michiel de Ruyter.

Jongens van de Witt
Als Admiraal Maarten Tromp komt te overlijden zoekt de Republiek een nieuwe man om op zee leiding te geven aan de strijd tegen de Engelsen. Raadspensionaris Johan de Witt komt uit bij Michiel de Ruyter. Het blijkt een gouden greep. De Ruyter is een kundig vakman en slim strateeg en weet zelfs het Engelse vlaggenschip te veroveren. Ondertussen is er onrust in de Republiek. De prinsgezinden willen graag de Prins van Oranje weer aan de macht. Ze stuiten echter op politiek weerwerk van de republikeinen onder aanvoering van de Witt.

Roel Reine
Roel Reine werd in Nederland gezien als een Hollywood-achtige regisseur die weet hoe het is om met grootse shots, bombarie en een hollywoodsausje te werken. Die suggestie van grandeur verdwijnt echter als je zijn CV doorneemt. The Delivery en Adrenaline maakte hij nog in Nederland en werden destijds met de grond gelijk gemaakt. En met Sequels als Death Race 2 of 3 en The Scorpion King 3 haalde hij ook niet direct een Oscar binnen. Toch gaat hij vol goede moed aan de slag. Je ziet aan alles dat hij een vleugje Hollywood naar Nederland heeft willen halen. Helaas is het vooral allemaal net niet.

Dure Klokhuis aflevering
De film zit vol overdreven grimmig kijkende hoofdrolspelers, ontploffingen waarbij de acteurs door de lucht vliegen en heroïsch bedoelde shots. Verder is veel van de dialoog vooral bedoeld om de kijker op de hoogte te houden van het politieke intrige en wie de hoofdrolspelers zijn. Deze behoefte om alles uit te leggen toont vooral aan dat de scriptschrijvers niet op hun best waren. De meer menselijke gesprekken zijn bovendien zo kluchtig dat je al snel denkt dat het hier om een aflevering van “het klokhuis” gaat.

Conclusie
De film heeft hier en daar best een paar aardige shots en momenten. De moord op de gebroeders de Witt is zeker een heftig moment, en de prachtige oorlogsschepen zijn een lust voor het oog. Iemand die maar één of twee keer per jaar naar de bios gaat en geen hoge eisen stelt zal het misschien nog wel kunnen waarderen. Helaas is daarmee ook wel al het positieve aan deze productie benoemd. Iemand die vaker een film ziet weet dat het allemaal veel beter kan. Het matige script en de koddige pogingen om Hollywood naar de kroon te steken maken dit helaas een film die (anders dan zijn naamgever) nu even in de spotlight staat, maar snel vergeten zal worden.