Wie zegt de titel Dog Soldiers iets? Een film waarin een groepje soldaten in de Schotse wildernis worden belaagd door hondachtige beesten. Het bloed vloeide in deze film en de afgerukte ledematen vlogen in het rond. De man achter deze film? Neil Marshall. Deze schrijver/regisseur lijkt zich prima te kunnen vinden in het horrorgenre, want ook The Descent komt van zijn hand. Een horrorfilm waarin we weer het nodige vloeiende bloed mogen verwachten?
Grot
Nadat Sarah (Macdonald) in een ongeluk haar man en kind is verloren, besluit ze toch weer met haar vriendinnen de actie op te zoeken. Ditmaal is er gekozen voor een afdaling in een grot. Hartstikke spannend natuurlijk, totdat het groepje van zes vriendinnen in de grot komt vast te zitten. Bewaar je kalmte en vind dan nog maar eens een uitweg. Als er zich dan ook nog een soort mens-monsters in de grot bevinden die zin hebben in een hapje mensenvlees slaat de paniek al gauw om in echte angst. Het is zaak om goed samen te werken en zo snel mogelijk een nieuwe uitgang te vinden. Maar of dat de zes dames lukt is nog maar de vraag, want de spanningen onderling lopen ook hoog op.
Hoog Viva-vriendinnengehalte
De film begint met Sarah, Beth (Reid) en Juno (Mendoza) die aan het waterraften zijn. In hun gestyleerde outfits gaan ze al gillend de rivier af. En een lol dat ze samen hebben en trots dat ze zijn op hun dappere en geslaagde poging de rivier te bedwingen. Aan de waterkant kijken de man en dochter van Sarah naar dit gelukkige schouwspel. Je wordt bijna misselijk van dit hoge Viva-vriendinnengehalte. Je bent als kijker dan ook bijna blij als blijkt dat een van de beste vriendinnen van Sarah het lijkt te hebben aangelegd met haar man. Die valse blijheid is maar van korte duur, want dan besluit Marshall dat het tijd wordt om ons te verrassen met een gruwelijk ongeluk.
Gollem meets Creep
Misschien is het moeilijk om in deze tijd een monster te verzinnen die we nooit eerder hebben gezien. Alles is natuurlijk al een keer gedaan. Het monster van Marshall doet denken aan een kruising tussen Gollem en Creep (uit de film Creep). In zoverre niets verrassends, behalve dan de bruutheid van deze creaturen om hun slachtoffers op te vreten. Dat er gaat er totaal niet subtiel aan toe en het gore spat van het scherm. Daarnaast weet Marshall de spanning in de film goed op te bouwen. Deze boosaardige jagers duiken telkens weer onverwacht op en roepen met de setting van de grot een angstig en claustrofobisch gevoel op. Het is alleen jammer dat Marshall er voor gekozen heeft om tussen de mannetjes-monsters ook een vrouwtje te plaatsen. Misschien om ons bewust te maken dat ze zich naar hartelust voortplanten. In dat geval hadden er best wat meer dan het ene verplichte vrouwtje ten tonele mogen verschijnen.
Goede horror
Het gebeurt niet meer vaak dat een horrorfilm mij weet te beroeren. Er zitten een hoop leuke horrorfilms tussen, maar goed zijn ze niet. In tegenstelling tot al die matige films steekt The Descent er met kop en schouders boven uit. Het script zit prima in elkaar en de acteerprestaties van de belangrijkste spelers zijn uitstekend. De angst dat niemand levend uit de grot zal komen, wordt goed op het publiek overgebracht. Het is daarnaast verfrissend naar een horror van niveau te kijken zonder bekende namen. Hoewel….misschien dat Saskia Mulder een belletje doet rinkelen. Maar zij heeft natuurlijk nog niet haar strepen verdient op het witte doek.
Conclusie
Wie naar een horrorfilm wil die je echt weer even de rillingen geeft, moet zeker naar The Descent. Opgesloten zitten in een grot met vleesetende monsters is een slim uitgangspunt om angst te creëren. Hoewel de schrikeffecten niet altijd even verrassend getimed zijn weten ze wel te overtuigen. Daarnaast hoort de nodige gore ook bij dit type films en Marshall heeft net als met Dog Soldiers weer laten zien dat hij voor niks terugdeinsd. Het liefst zo expliciet mogelijk en met zoveel mogelijk bloed. The Descent is in dat opzicht een zeer geslaagde horror. Gewoon lekker eng!
Be the first to comment