Tim Burton mag dan wel een groot regisseur zijn met een flinke reputatie, hij nam wel een risico door Charlie and the Chocolate Factory opnieuw te verfilmen. De originele versie uit 1971 weet nog steeds kinderen te beroeren, ook al ziet de film er nu toch wel wat ouderwets uit. Maar de magie van een snoepfabriek waar de chocolade als een rivier door één van de kamers stroomt, laat geen kind koud. Misschien is het daarom helemaal niet verkeerd dat de film in een moderner ogend jasje wordt gestoken.
Vind de gouden wikkel
Tim Burton kiest ervoor om redelijk dicht bij het originele verhaal te blijven. Chocolade tovenaar Willie Wonka (Depp) laat vijf gouden wikkels drukken die worden verstopt in Wonka Chocolade repen. De gouden wikkel geeft toegang om eens een kijkje te nemen in de geheimzinnige chocoladefabriek die normaal gesproken voor iedereen gesloten is. De wereld staat op zijn kop en iedereen koopt repen als een gek. Vijf kinderen, waaronder Charlie, vinden een wikkel en bezoeken de fabriek met alle gevolgen van dien. In tegenstelling tot het originele verhaal kiest Burton er voor om Wonka wat meer diepgang te geven. We leren daarom over de jeugd van Wonka en waar zijn haat jegens ouders vandaan komt.
Een lust voor het oog
Burton is een kei in het verzinnen en creëren van het voor het oog prachtige werelden. In dat opzicht is hij natuurlijk dé man om zich met deze film bezig te houden. En Tim Burton maakt zijn reputatie helemaal waar. Alle decors zijn op hun manier een lust voor het oog, van het oude schamele huis van Charlie tot aan de kamers in de fabriek. Met als hoogtepunt natuurlijk de ruimte waar de chocoladerivier door de fabriek stroomt. Alles is er eetbaar en heeft de meest wonderlijke vormen en kleuren. Niet alleen is er enorm veel aandacht besteedt aan de decors, maar ook de kleding moet even genoemd worden. Prachtig hoe Violet en haar moeder in hun felblauwe trainingspakjes en platina blonde haar rondlopen. Of Wonka in zijn lange paarse jas met hoed.
Gene Wilder vs Johnny Depp
Johnny Depp leeft na Pirates of the Caribbean weer helemaal op. De immens populaire acteur wordt niet alleen geroemd om zijn knappe verschijning, maar des te meer om zijn prestaties op het acteergebied. De keuze om Depp Wonka te laten spelen is daarom ook helemaal niet zo gek. In de versie uit 1971 werd Wonka door Gene Wilder gespeeld, een acteur met enorm komisch talent. Hij ís Willie Wonka. En in die opzet is Depp niet helemaal geslaagd. In deze Burton-verfilming is Willie Wonka een karikatuur geworden. Hij is net te vreemd en lijkt met zijn bleke gezicht en felle lippen te veel op Michael Jackson, en dat is tegenwoordig geen compliment meer. Zoals ik al schreef, wordt Wonka ook te vreemd neergezet. Hij is wat onaardig en is vooral met zichzelf bezig. Het lukt Depp niet om Wilder van de Wonka-troon te stoten.
Conclusie
Toch is het Burton gelukt om over het geheel een goede opvolger te maken van Charlie and the Chocolate Factory. De film past qua uiterlijk zeer goed in deze tijd en zal door vele kinderen weer omarmd worden. Tja, snoep is en blijft een goed verleidingsmiddel. Deze fantasiefabriek van Roald Dahl zal bij elk kind tot de verbeelding blijven spreken. Zelfs volwassenen zullen er stiekem nog een beetje warm voor lopen. Het enige minpuntje is toch Willie Wonka. Maar kun je Depp echt verwijten dat hij Gene Wilder niet weet te overtreffen? Charlie and the Chocolate Factory is in ieder geval een lust voor het oog en een absolute aanrader.
Be the first to comment