Charlie’s Angels: Full Throttle is zo’n film die je deze zomer niet had kunnen missen, al had je nog zo je best gedaan. Net als de Matrix, Star Wars en LotR was er een flinke campagne opgezet om deze film aan het publiek te verkopen. Het verschil met de zojuist genoemde titels is dat CA:FT zichzelf net als het eerste deel geen moment serieus lijkt te nemen. En daarmee is het dus weer echt genieten en lachen geblazen.
Twee ringen
Het verhaal in Charlie’s Angels is wederom een aaneenschakeling van stereotype plotjes zoals we die in de jaren ’70 vaak in actieseries op TV zagen. Twee ringen bevatten samen een code die een flinke computerdatabase afschermt van ongenode lezers. In deze database zitten de gegevens van duizenden mensen die ooit voor de FBI gevaarlijke getuigenissen in de rechtbanken aflegden, en in ruil hiervoor een nieuwe identiteit kregen. Als deze database ooit in verkeerde handen valt zijn al deze mensen in gevaar. U raad het al, de ringen worden gestolen door een onbekende. De FBI staat machteloos, en dus moeten de Angels proberen de boel te redden. Ringen zorgen de laatste tijd wel vaker voor gevaar in films.
Bosley
In Charlie’s Angels zitten behalve het hoofdplot ook nog diverse zijweggetjes naar andere kleine verhaallijntjes. Zo krijgen we een beetje een idee van hoe de organisatie waar de Angels voor werken in elkaar zit, en krijgen we te maken met een nieuwe ‘Bosley’. Bill Murray had na het eerste deel namelijk absoluut geen zin meer om ooit nog met Lucy Liu in een film te zitten. Kennelijk waren er toch wat spanningen op de set. En dat is raar, want de regie doet zowel tijdens de film als in de aftiteling veel moeite om te laten zien hoe grappig en gezellig het was op de set. De nieuwe Bosley wordt gespeeld door Bernie Mac, en hoe hij ook zijn best doet, hij is geen Murray.
Knipoog
De meiden zijn wel in vorm. Deze film behandeld namelijk bovenal de onderlinge teamgeest en chemistry van de Angels, en dus moeten de actrices dit ook uitstralen. Niet alleen weten Cameron, Lucy en Drew de vereiste chemistry op het doek te toveren, ze verbeteren ook nog eens hun prestaties uit de eerste film. Wederom heeft iedereen exact de juiste toon te pakken. Er zijn tegenwoordig zat remakes van oude TV series, en Charlie’s Angels is bewust even anders. Een lichte parodie, maar wel één met een liefdevolle knipoog.
Bijrollen
De film ziet er glad uit, en is behalve prima hoofdrolspelers ook voorzien van leuke bijrollen. Matt LeBlanc (Friends) doet weer mee als het onbenullige vriendje van Lucy Liu. Als haar vader komt John Cleese opdraven, hij krijgt helaas wel erg weinig tijd om er iets van te maken. We zien Luke Wilson weer eens, Robert Patrick (Terminator II) speelt een aardige bijrol, en we zien ook even in een flits mensen als Bruce Willis, Pink, Carrie Fisher en Mary Kate & Ashley (Full House) voorbij vliegen. Verder is er een bijzondere cameo voor Jaclyn Smith (één van de originele Angels) weggelegd.
Demi
Het meest opzienbarende lid van de cast is echter op afstand Demi Moore. Na jaren van afwezigheid is ze ineens helemaal terug, en hoe. Hoewel ze logischer wijze wat ouder is geworden is dat amper te merken. Ze speelt een ex-Angel, en kan de daarvoor vereiste bikiniscène’s nog makkelijk aan. Ze ziet er zo strak en afgetraind uit dat ze de andere Angels het nog behoorlijk moeilijk maakt in de strijd om de gunst van het mannelijke publiek. Ze geniet zichtbaar van haar onverwachte comeback, en hopelijk is dit niet het laatste wat we van haar zien.
Conclusie
Charlie’s Angels: Full Throttle heeft alles. Een prachtige soundtrack, de juiste touch, een prima cast en een paar best spannende scènes. Ook al weet je dat de Angels zich uit elke situatie wel weten te redden, het blijft elke keer weer prachtig om te zien wat ze nu weer verzinnen. Wat dat betreft begint de film meteen prachtig; als een soort achtbaan, die je meteen meevoert naar flinke hoogten om je vervolgens met een noodgang de afgrond in te storten. Prima popcorn blockbuster vermaak.
Be the first to comment