Guilty pleasures. Iedereen heeft wel iets waar die van geniet, maar zich stiekem toch een beetje voor schaamt. Mijn grootste guilty pleasure is As the World Turns (ATWT).
Waarom ATWT
Soap Ooit keek ik Santa Barbara, The Bold and the Beautiful, Goede Tijden Slechte Tijden én As The World Turns. De laatste ben ik mee begonnen toen Santa Barbara ermee ophield. Soap is voor mij dus geen vreemd genre. Waarom heb ik al die andere soaps vaarwel gezegd en is As the World Turns blijven hangen?
Hoe het begon
Zoals gezegd ben ik As the World Turns gaan kijken toen Santa Barbara ermee ophield. Ik zat toen net in de brugklas. Mijn moeder keek iedere middag al ATWT en ik rolde er eigenlijk een beetje in. Uit school, beker chocolademelk en al huiswerk makend aan de koffietafel met een schuin oog meekijkend naar het wel en wee van de Snyders, Ryans, Hughes’ en Munsons. Hoe onwaarschijnlijk sommige verhaallijnen ook waren, ik werd er in meegezogen.
Continuïteit
Continuïteit is altijd een van de sterke punten van ATWT geweest. Misschien vlogen hier en daar de jonge acteurs in en uit, er was in ieder geval een vaste kern. Waar zouden we zijn zonder Bob, Kim, Nancy, Margo, Tom, Barbara, Katie, Henry, Paul, Lily, Holden, Emily, Jack, Carly en ga zo maar door. Hoe onwaarschijnlijk sommige verhaallijnen ook waren. De verouderde Carly, Rose en Emily in de handen van Stenbeck, een vervloekte diamant, paranormale gaven, eigenlijk maakte het me niet uit. ATWT was ondertussen allang een soort ritueel geworden. De ontspanning na een dag werk of juist nog even de ontspanning voor het slapen gaan.
Nog een jaartje
Ik vond het ontzettend jammer dat vorig jaar de stekker uit de serie is getrokken. Ja, de kwaliteit van de buitenscènes is niet echt om over naar huis te schrijven, maar zo slecht was de serie toch ook weer niet? Helaas tellen de kijkcijfers en die waren voor Amerikaanse begrippen niet goed genoeg om de ATWT draaiende te houden. Spijtig, want wat moet ik over een jaar als de laatste aflevering van ATWT erop zit? 50 jaar aan reruns? Tot die dag, zit ik in ieder geval nog elke avond aan de buis gekluisterd.
Be the first to comment