Spider-Man: Homecoming

Met het optreden van Spider-Man in Captain America: Civil War kwam er een soort van einde aan een langlopende strijd om de rechten van het karakter. En nu krijgt hij wederom een eigen filmserie, met Tom Holland weer in het blauw-rode tenue. Na de Sam Rami films en de minder goed ontvangen Andrew Garfield periode krijgt Spider-Man een nieuw begin in het Marvel Cinematic Universe.

Onderaan beginnen
Peter Parker (Tom Holland)zit op een flinke roze wolk. Hij heeft net met tijdens de Civil War zij aan zij gevochten met de grootste helden op aarde, en hij hield zich staande tegen Captain America en The Winter Soldier. Maar daarmee is hij nog geen Avenger. Tony Stark (Robert Downey Jr.) wil dat Peter zich niet overhaast, en kleinere stappen zet als beginnende held. Peter zit tenslotte nog gewoon op school en de wereld van the Avengers is niet voor kinderen. Als Peter op het spoor komt van the Vulture (Michael Keaton) en diens wapenhandel ziet hij zijn kans. Hij wil bewijzen een volwaardige held te zijn en geen beginneling. Maar het is nog een flinke stap van fietsendieven vangen naar vechten met superschurken.

Spidey weer thuis
De titel Homecoming kan op verschillende manieren worden uitgelegd. Natuurlijk is er de duidelijke link naar middelbare school. Maar het is ook een symbolische titel. Spidey is eindelijk “thuis” in het MCU. En hij is ook weer terug bij zijn roots: een stuntelige jongeman die nog enorm moet wennen aan zijn krachten. En vooral dat laatste zet men flink aan in deze film. Men kan maar niet genoeg benadrukken hoe jong Peter nog is, en hoe hij nog worstelt met typische tienerzaken als leren verantwoordelijkheid te nemen en inschatten wat belangrijk is in het leven. Deze Spidey is soms zo onhandig en onzeker dat je twijfelt hoe hij zich staande wist te houden tegen een super killer als The Winter Soldier. Wat mij betreft schieten ze iets te ver door in het Spider-Man weer kinderlijk maken.

Batma… Michael Keaton
De film heeft natuurlijk een schurk nodig, en krijgt die in de vorm van the Vulture. Geen nodeloos ingewikkeld plot om wraak, werelddominantie of zwevende steden (Bij Marvel gaat men soms wat ver). The Vulture wil vooral geld verdienen om zijn familie en die van zijn werknemers te onderhouden. De buitenaardse technologie die achterbleef na de gevechten uit de eerste Avengers film geeft hem die kans. The Vulture en zijn crew creëren flinke wapens die men vervolgens voor veel geld weet te verkopen. Michael Keaton zet the Vulture exact goed neer, een man die tot het uiterste gaat om geld te verdienen, en is behoorlijk dreigend met slechts een simpele oogopslag. Soms zien we even een echo van zijn verleden als Batman. Het is bijna jammer dat hij het moet opnemen tegen Spider-Man. The Vulture tegen Iron-Man was een visueel interessanter gevecht geweest.

Stijl en actie
Waar de film punten scoort is de stijl. Het High School leven komt trendy en vlot in beeld. Spider-Man: Homecoming heeft een erg uitgesproken kleurenpalet dat erg past bij de tiener-momenten van de film. Er zijn ook veel voorbeelden van die typische humor die we kennen uit the Avengers en Iron-Man films. De vlotte actie is zelfs tijdens de meest intense scenes goed te volgen. Dat dit best lastig kan zijn bewijst Michael Bay vaak met zijn onduidelijke Transformer films. Wellicht dat hij met deze film wat tips kan opdoen.

Conclusie
Ik ben over het algemeen erg te spreken over deze film. Het enige minpuntje is helaas Spider-Man zelf. Dat ligt niet aan Tom Holland. De schrijvers maken van Spider-Man weer iets teveel kind. Na zijn optreden in Civil War is het iets te ongeloofwaardig hoe slecht Spidey in deze film met zijn krachten kan omgaan. En ook het feit dat Tony Stark wil dat Spidey zoveel mogelijk buiten de superheldenactie blijft is vreemd, tenslotte gooide diezelfde Tony hem behoorlijk voor de leeuwen. Maar tegenover deze vreemde verhaalwendingen staat ook veel goeds. Michael Keaton is een mooie tegenstander, de film ziet er gelikt uit en ik heb me prima vermaakt. Een onverwachte twist geeft de finale wat extra jeu. Geen absolute topper, maar wel prima vermaak.