In 2015 werd ik blij verrast door Kingsman: The Secret Service. Deze comicverfilming had met Taron Egerton en Colin Firth twee mooie hoofdrollen in een over the top James Bond persiflage. Het was op een weirde manier zeer bevredigend om Colin Firth als een soort actieheld te zien. De kerkscene was er eentje die ik niet snel zou vergeten. De humor, actie en de Britse upperclass stijl die deze film kenmerkten waren een waar genoegen. Kan deel twee aan mijn hoge verwachtingen voldoen?
Drugs blijken dodelijk
Eggsy ( Egerton) heeft het mooi voor elkaar. Een prinses als vriendin, die ook nog eens met zijn homies wil hangen. Een spannende baan als geheime superagent, mooie pakken en een lief hondje. De excentrieke drugsbarones Poppy (Julianne Moore) gooit echter een flinke steen in deze rimpelloze vijver. Via haar drugs vergiftigt ze honderdduizenden mensen over de hele wereld. Al deze mensen zullen een pijnlijke dood sterven. Alleen als de overheid drugs uit de illegaliteit haalt geeft Poppy het tegengif vrij. Op deze manier hoopt ze haar handel voortaan out in the open te kunnen doen. Ondertussen vernietigt ze alle bestaande basissen van Kingsman. Alleen Eggsy en Merlin (Mark Strong) lijken te overleven. Ze vertrekken naar Amerika en vinden daar de Statesman, een US-variant op Kingsman. En deze organisatie blijkt een oude bekende te huisvesten… Samen bundelen ze hun krachten om Poppy te stoppen.
Onlogisch plan
Zoals verwacht mag worden is het plan van de schurk in deze film weer uiterst vergezocht. Dat was in de eerste film al zo, en is nu niet veel anders. Drugs legaal maken zodat ze voortaan vrijuit kan handelen lijkt logisch. Maar na de hele wereld in gijzeling te hebben gehouden zal Poppy toch niet denken dat ze ooit nog vrijuit over straat kan? Maar met futiliteiten zoals logica zijn de schrijvers van Kingsman eigenlijk niet bezig. Ze willen vooral een stijlvolle actiefilm vol humor en Britse knipogen maken. Vanaf de eerste minuut geeft de film vol gas. Helaas gaan ze tijdens de film meerdere malen totaal onnodig op de rem staan om nieuwe verhaalelementen te introduceren.
De Britten
Egerton en Mark Strong zijn een prima duo. Maar de film komt pas echt los als Harry (Colin Firth) nog blijkt te leven. Normaal zou ik dit een spoiler noemen, maar om de één of andere reden besloten de makers dit in de trailer al te vertellen. Eeuwig zonde, want het zou een leuke verrassing zijn geweest. Om de keurige Mister Darcy ineens als actieheld te zien blijft een komisch hoogtepunt, ook deze film. Egerton weet wat in zijn rol van hem verwacht wordt, en schakelt moeiteloos tussen Engels straatboefje en geheimagent. Mark Strong heeft een mooi moment met een dodelijke vertolking van het nummer Country Roads.
De Amerikanen
De Amerikaanse variant op de Kingsman is leuk gevonden. Hun codenamen zijn gebaseerd op alcoholhoudende dranken. In de reclamecampagne is er veel aandacht voor Channing Tatum als Amerikaans geheimagent Tequila. Zijn rol is echter uiterst beperkt, evenals de rol van Halle Berry. Toch staan ze beide vrij prominent op de poster. De echte actie moet komen van geheim agent Whiskey (Pedro Pascal), een lasso werpende cowboy met een pijnlijk verleden. Tenslotte is er nog een leuke bijrol voor Sir Elton John. Hij is ontvoerd door Poppy om privéconcerten te geven. Maar al snel blijkt dat hij ook aardig van zich af kan bijten. En met veel plezier persifleert hij zijn eigen carrière.
Mannen in Zwart
De film deed me in een hoop opzichten denken aan Men in Black II. Twee komische actiefilms die draaien om geheime organisaties. Net als in Men in Black II hebben we te maken met een protagonist die na de eerste film nu goed in zijn rol zit. Maar een vrouwelijke schurk dwingt hem tot het uiterste, en dus heeft hij de hulp van zijn oud-mentor weer nodig. Deze heeft geheugenverlies, maar dat blijkt te verhelpen. En verder hebben beide films een cameo van een beroemde popster. Maar beide films hebben ook last van het sequel-syndroom: we nemen alles wat werkte uit de eerste film en proberen het nog grootser, beter en spetterender te doen. Met als gevolg dat men vergeet een echt spannende film te maken.
Conclusie
Kingsman: The Golden Circle is maar ten dele geslaagd. De film heeft een prima cast en kent zeker zijn momenten. Helaas wil het nooit echt spannend worden, er zit zoveel in deze film dat men voortdurend de boel ophoudt om weer nieuwe gezichten te introduceren. De film komt daardoor nooit echt in dezelfde flow die het eerste deel zo’n succes maakte. Nu hebben we te maken met een vermakelijk tussendoortje, maar met een wat gestroomlijnder verhaal en minder expositie had er zoveel meer ingezeten.
Hm, ik had hogere verwachtingen. En ik ga toch kijken 🙂