Red Sparrow

De laatste jaren lijkt de koude oorlog weer een beetje terug. De Russen zouden zich mengen in westerse verkiezingen, Putin wordt gezien als een nieuwe dictator, en over en weer zijn er globale politieke spelletjes bezig. Ook in de filmwereld is Rusland weer een land dat als Bad Guy en tegenstander kan dienen. Terwijl Marvelfans al een tijdje wachten op een actiefilm rond de Russische Avenger Black Widow is hier alvast Red Sparrow.

“The Cold War did not end, it merely shattered into a thousand pieces.”

Afwijkende belangen
Dominika Egorova (Jennifer Lawrence) ziet haar balletcarrière in duigen vallen na een ongeluk tijdens een grote uitvoering. Niet alleen haar carrière staat op de tocht, ook de verzorging van haar zieke moeder. Haar oom Vanya (Matthias Schoenaerts) biedt een bedenkelijke uitweg: Dominika kan de staat dienen als Red Sparrow. Red Sparrows zijn geheim agenten die verleiding, lust en vooral hun bevallige lichaam gebruiken om informatie los te krijgen bij derden. Dominika heeft talent voor dit werk, maar zit al snel tot over haar oren in een levensgevaarlijk complot. Ze moet een Amerikaan (Joel Edgerton) verleiden om zo achter de naam van een dubbelspion te komen. Maar meerdere partijen blijken al snel afwijkende belangen te hebben.

Verveling slaat toe
Jennifer Lawrence die haar lichaam inzet om mensen voor spionage doeleinden te verleiden. Dat klinkt als een makkelijke pitch voor de filmbazen. Gooi ook nog eens een blik bekende namen ertegenaan, en je hebt een topfilm op papier. Naast de genoemde hoofdrolspelers komen ook deze bekende koppen voorbij: Charlotte Rampling, Mary-Louise Parker, Ciarán Hinds, Jeremy Irons en zelfs onze eigen Thekla Reuten. Met zo’n feest der herkenning heeft de film mijn aandacht al gepakt. En toch gaat er iets niet helemaal goed. De film duurt bijna twee en een half uur, en halverwege merkte ik dat ik me een beetje zat te vervelen. Hoe kan dat?

Twist
Spionagefilms parasiteren tegenwoordig vaak op een onverwachte twist. Ook Red Sparrow bouwt vrij duidelijk op naar een finale waarin Dominika een troef op tafel gaat gooien waardoor ze zichzelf hoopt te redden. Omdat het zo overduidelijk is dat er een twist aankomt doet de film erg hard zijn best dwaalsporen aan te brengen. Eigenlijk zijn de scriptschrijvers vooral bezig met een trucje, en vergeten ze een goed verhaal te vertellen en de karakters uit te werken. Halverwege vraagt één van de karakters aan Dominika: “Wat voor oom stuurt zijn nichtje naar een opleiding als deze?”. Een terechte vraag. De opleiding is psychologisch en fysiek zwaar, en daar had men veel mee kunnen doen. Maar in plaats daarvan krijgen we een saai kat en muisspel te zien dat vol plotgaten zit en de geloofwaardigheid regelmatig tart. En het verwijtende zinnetje: “You send me to whore school“, compleet met dik Russisch accent, deed ons in lachen uitbarsten.

Conclusie
Is Red Sparrow een heel slechte film? Nee, dat valt ook wel weer mee. Lawrence doet haar best, en beschikt over voldoende star power om een dergelijke film te dragen. Helaas blijft het verhaal vooral een uitgemolken trucje van plot twists en verrassend bedoelde momenten. Elke keer kan je vrij makkelijk inschatten dat een ogenschijnlijk onschuldig moment dadelijk gevolgen gaat hebben. De camera bleef net iets te lang hangen, de muziek deed even iets raars of er werd op andere wijze teveel nadruk gelegd op een moment. Er is zelfs een montage aan het eind die deze verrassende momenten op een rijtje zet, mocht de kijker het niet zelf al bedacht hebben. Subtiel is anders.