Ready Player One

Ik groeide in de jaren ’80 op met een grote voorliefde voor Atari, programmeren op mijn Commodore 64 en films. De popcultuur van dat decennium heeft samen met de jaren ’90 nog altijd een grote invloed op mij. Daarom hebben diverse mensen mij het boek Ready Player One al vaker aangeraden. Een film over moderne VR gamers met een grote voorliefde voor nostalgie en popcultuur, dat klinkt als spekkie naar mijn bekkie. Zeker als de verfilming in handen is van de man die de mooiste films uit mij jeugd regisseerde: Steven Spielberg.

“People come to the Oasis for all the things they can do, but they stay for all the things they can be.”

the Oasis
Het is 2044, en het gaat niet bepaald voorspoedig met de aarde. De meeste mensen leven in armoedige trailerpark getto’s en hebben allang opgegeven hun situatie te verbeteren. In plaats daarvan vlucht iedereen naar de VR wereld the Oasis, een multiplayer online wereld waar alles mogelijk lijkt. Tiener Wade Watts (Tye Sheridan) verloor op jonge leeftijd zijn ouders, maar heeft in the Oasis vrienden en een doel in het leven gevonden. Halliday (Mark Rylance), de bedenker van deze wereld, is overleden en heeft in het spel drie sleutels verborgen. De speler die als eerste alle drie de sleutels vindt erft the Oasis en is in één klap één van de rijkste en meest invloedrijke mensen op deze planeet. Wade wil zo zijn situatie verbeteren, en krijgt bij deze queeste hulp van zijn vrienden Aech, Sho en Daito. Maar zij zijn natuurlijk niet als enige opzoek. De geheimzinnige gamer Art3mis (Olivia Cooke) blijkt een handige medestander. Maar directeur  Sorrento (Ben Mendelsohn) van Innovative Online Industries (IOI) wil ook controle over the Oasis, en zet alles op alles om Wade voor te zijn.

Spielberg
Steven Spielberg is natuurlijk één van de absolute groten uit de filmgeschiedenis. De jaren ’70, ’80 en deels de jaren ’90 domineerde deze man de boxoffice met klassieker op klassieker. Sindsdien lijkt zijn carrière in iets rustiger vaarwater gekomen. Nog steeds maakt Spielberg goede en succesvolle films, maar de echte klassiekers lijken er niet altijd meer tussen te zitten. Het boek Ready Player One knipoogt echter qua stijl en inhoud behoorlijk naar de glorietijden van weleer. Voor veel popculturele referenties is Spielberg zelf direct verantwoordelijk geweest. En een groep jonge helden die het opnemen tegen volwassen kwaad en hebberigheid doet ons meteen denken aan films als The Goonies en ET. Hij was dan ook de aangewezen regisseur voor dit project.

VR of het echte leven?
De film speelt voor een groot deel af in the Oasis, en daardoor zitten we vooral naar veel animatie te kijken. De momenten in de echte wereld zijn schaars. Soms kan je je daarom afvragen of films als deze en Avatar niet in een oscargenre als animatie passen. De VR wereld is een levendige combinatie van shooters, racegames, sociale interactie en adventures. Je kan je voorstellen waarom mensen de nare realiteit hier graag willen vergeten en er helemaal in opgaan. De wereld hinkt de hele speelduur op twee gedachten: de onschuldige lol die mensen kunnen beleven in het spelen van een spelletje, maar ook hoe mensen de virtuele wereld steeds meer prefereren boven de echte wereld. Een lijntje naar hoe wij vandaag de dag omgaan met social media is snel getrokken. En hoe handige maatschappijen gamers veel geld uit de zak kloppen ook. Een interessante kwestie die helaas vrij oppervlakkig blijft in deze film.

Conclusie
Ready Player One staat bovenal voor avontuur, en niet voor moralistische vraagstukken. De vrienden leren elkaar en zichzelf kennen tijdens het ondergaan van hun queeste. Voor mij als kijker is de film een waar feest van herkenning. Sommige popculturele referenties uit het boek keren niet terug in de film. Dat heeft vooral met rechten te maken. Maar kenners zullen de bekende en minder bekende verwijzingen aan de lopende band kunnen opsommen. Voor filmliefhebbers is er een retourtje naar het nare hotel uit The Shining. Mijn gamerhart werd extra blij toen de ouwe trouwe Atari VCS2600 spelcomputer een belangrijk onderdeel van de film bleek. Ondertussen zit er onder al deze verwijzingen en special effects ook nog een redelijk verhaal. Misschien een beetje voorspelbaar (volwassenen uit op gewin, de jeugd onschuldig), maar het entertainment staat deze film voorop. Is Ready Player One weer zo’n ouderwetse Spielberg klassieker? Nee, dat niet. Maar vermakelijk is het allemaal wel.