Deadpool 2

Over het succes van de eerste Deadpool is al genoeg geschreven. Met een voor het genre beperkt budget, veel liefde van de makers, het geloof in het project van Ryan Reynolds en een uitgekiende marketingcampagne werd Deadpool een enorm kassucces. Samen met Logan zorgde het ervoor dat Fox weer wat te lachen had binnen het superheldengenre. Een sequel kon dan ook niet uitblijven. Maar hoe volg je een dergelijk origineel succes op?

“Only best buddies execute pedophiles together.”

Een doel in het leven
Deadpool (Ryan Reynolds) en zijn geliefde Vanessa hebben een lekker leven. Bij een aanslag op Deadpools leven komt Vanessa per ongeluk om het leven. Deadpool raakt in een depressie, en wraak blijkt niet meer voldoende om enige levenswil uit te putten. Dankzij zijn genezingsgave blijkt zelfmoord ook een onmogelijke opgave. X-Man Colossus (Stefan Kapicic) probeert Deadpool weer een doel in het leven te geven door hem toe te laten als X-Man in opleiding. Bij één van de eerste missies gaat het echter al mis. En Mutant kind lijkt zijn gaven na jaren van mishandeling in een weeshuis niet onder controle te hebben. De X-Men arriveren ter plaatse, maar als Deadpool hoort wat voor praktijken sommige verplegers er in het weeshuis op nahouden draait hij door. De daaropvolgende chaos is voor de autoriteiten genoeg om Deadpool en het kind op te laten sluiten in een speciale gevangenis voor mutanten. Daar radicaliseert de jongeling al snel, en Deadpool vindt eindelijk een doel: proberen dit kind te beschermen tegen zichzelf. Dat zal geen makkelijke klus worden. Want in de toekomst blijkt dit kind een gewetenloze mutante moordenaar te zijn geworden. De geheimzinnige Cable (Josh Brolin) reist terug in de tijd om het kind te liquideren voor hij deze moordenaar kan worden.

Depressie
Deadpool één kreeg als enige verwijt dat het verhaaltje wellicht iets te simpel en voorspelbaar was. Dat werkte voor mij juist. Het verhaal was een comfortabele en goed te volgen achtergrond waartegen Deadpool lekker zijn chaotische ding kan doen. In deel twee heeft men iets meer karakterontwikkeling in de mix gegooid. Deadpool, normaal een lachebekje in een heuse depressie. Een aardige gok van Fox. Het verhaal is ietwat rommelig en zit vol onlogische momenten en plotgaten. Heel vaak vraag je je af waarom de “Helden” (een erg flexibele term als het op Deadpool aankomt) bepaalde acties ondernemen waar een veel simpeler optie voor handen lijkt. Veel namen en gezichten lijken vooral in de mix gegooid als fanservice, en doen verder weinig voor het verhaal zelf. Dat je met veel bombarie X-Force introduceert is aardig, maar hun schermtijd is op zijn zachtst gezegd een beetje… beperkt.

Platte humor
Daar staat tegenover dat de humor vaak weer heerlijk plat, verrassend en ongemakkelijk is. Er zijn een paar prima what the @#%$ momenten die de zaal deed huilen van het lachen. De rol van Deadpool zit Ryan Reynolds als gegoten, en het geeft hem ook de kans de draak te steken met enkele fouten uit zijn acteursverleden. De humor is vaak net zo in your face als het in leer gehulde kruis van Deadpool. De supporting cast doet zijn ding. Met name de mensen uit de eerste film zijn erg op dreef. Josh Brolin als Cable kon me iets minder boeien. Zijn motivaties om de strijd aan te gaan met Deadpool zijn logisch, maar ook een beetje saai. Zazie Beetz als Domino is een prettige schermverschijning, maar in een derde film mag ze wel iets meer te doen krijgen. Het charisma heeft ze zeker, nu mag alleen haar rol iets meer worden uitgediept.

Conclusie
De eerste film was één van favorieten van 2016. Of Deadpool 2 de top 10 van dit jaar gaat halen waag ik te betwijfelen. Daarvoor is het verhaal ietsje te chaotisch, en is de humor net iets minder vers als in 2016. Desondanks is Deadpool 2 voor de fans zeker een heerlijk avondje bioscoop. Comicfans hebben genoeg fanservice en easter-eggs om na afloop nog lekker door te kletsen over deze film. En mensen die gewoon zitten te wachten op een humoristische actiefilm komen ook zeker aan hun trekken. Ik heb wel een probleem met een detail uit de after-creditsscenes. Daarin gebeurt iets dat eigenlijk een groot deel van de hele film weer overhoop haalt. En dat had voor mij niet gehoeven. Op naar deel 3?

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*