Na succesvolle films als ‘Four Weddings and a Funeral’, ‘Notting Hill’ en ‘Bridget Jones’ Diary’ was Richard Curtis de koning van de Britse romcom. En met Love Actually zou hij wellicht voor velen DE ideale kerstfilm afleveren. We bevinden ons in Londen vijf weken voor kerstmis. En zoals een goede kerstfilm betaamt, spelen de liefdesperikelen op bij velen van de karakters uit de film. Waar de één op een roze wolk lijkt te zitten, lijkt voor de ander de lucht grijs en grauw.
“I realized that Christmas is… is the time to be with the people you love.”
In Love Actually volgen we een flink aantal mensen en hun perikelen in de liefde. Alle karakters staan op een bepaalde manier in contact met elkaar, maar hier ligt niet de nadruk van de film op. Eigenlijk is de film een soort raamvertelling, allerlei verhalen over mensen, met als overkoepelend thema: de liefde. Ingrediënten die de basis moeten leggen voor de beste kerstfilm in jaren.
Waar Curtis vaak koos voor één verhaallijn, zitten er in Love Actually dus een flink aantal. Toch is de film goed te volgen en verlopen de overgangen soepel. Dit is door Amerikanen en wij Nederlanders vaak geprobeerd te kopiëren, maar de balans in deze film weet men nooit echt te evenaren. Love Actually weet daarnaast op een flink aantal emoties in te werken. Als kijker voel je woede, blijdschap, verdriet, melancholie, warmte en bovenal liefde. Je wordt meegesleept in de film door de meestal sympathieke karakters die je alles in de wereld gunt.
Hoewel Richard Curtis niet de minste Britse schrijver is, wist hij voor Love Actually een cast bij elkaar weten te krijgen waar menig ander regisseur jaloers op zal zijn. Grote namen passeren de revue, en er moet gezegd worden, iedereen lijkt oprecht plezier in zijn/haar rol te hebben gehad. En dat is belangrijk om een goed gevoel op de kijker over te brengen. En door zijn geweldige regie en het goede script mocht Richard Curtis weer een klassieke must-see romantische komedie aan zijn cv toevoegen.
Bill Nighy mag zich uitleven als uitgerangeerde ex-junk rockster Billy Mack, die opnieuw probeert een hit te scoren. Voor de verandering geen rocknummer, maar eens een keer een echte kersthit. Dé manier om weer in de schijnwerpers komen te staan denkt zijn wanhopige manager. Gelukkig voor ons hebben de alcohol en drugs uit het verleden een zeer eerlijk man van hem gemaakt. En hij steekt zijn gevoelens dan niet onder stoelen of banken. Maar hij niet alleen, ook Hugh Grant laat zien dat hij na de zoveelste romcom nog steeds wegkomt met een zelfde type rol, maar deze keer is er wel iets meer aan de hand.
Niet alleen de heren krijgen de kans zich uit te leven, ook de dames mogen laten zien wat ze in huis hebben. Zo speelt de Portugese Lúcia Moniz, Aurelia, de schoonmaakster van Jamie (Colin Firth) en omdat zij niet dezelfde taal spreken gaat het met nogal wat gebaren gepaard. Daarnaast volgen we hun beider gedachtegangen en laat Aurelia zien hoe kordaat zij kan zijn. Ook Martine McCutcheon heeft een leuke rol als koffiejuffrouw van de Engelse Prime Minister waar ze hopeloos verliefd op wordt.
Waar de meeste romantische komedies toch van een grote voorspelbaarheid genieten, weet Richard Curtis ook hier raadt mee. Het ene moment kiest hij voor de typerende afloop waar iedereen op rekent, terwijl het andere moment hij een compleet andere richting uitgaat. De uitkomsten van de perikelen blijven daarom verrassend, en het lukt Curtis dan ook de spanning op te voeren onder pakkende muziek.
Conclusie
Wie met de een film wil zien om een goed gevoel aan over te houden, kan niet om Love Actually heen. Voor mij was Love Actually destijds verrassend, inventief, en bovendien de beste kerstfilm sinds jaren. De ruim twee uur durende film verveelde geen moment. En ook nu is hij nog steeds een feest om naar te kijken, elke kerst weer. Waarom lukt het alle Nederlandse copy-cats maar niet om de formule van deze film te kraken? Het zit ‘m denk ik in de heerlijke karakters die je (bijna) allemaal het beste gunt. Het is duidelijk dat Curtis de tijd heeft genomen om alle verhaallijnen af te ronden zonder ook maar één tekort te doen. Er rest nu alleen maar te schrijven wat Richard Curtis zelf zegt: “that Love Actually is all around”.
Be the first to comment