De kerstdagen zorgen meestal voor een enorme toename aan films op TV, en ook Netflix propt rond de kerst wat extra titels online. Kerst is toch vooral een romantische aangelegenheid. Om nou niet weer met een voorspelbare kerstlijst te komen (Home Alone, It’s a wonderful life) doen we een lijstje met romantische films. Gooi nog een blokje hout op de kachel en kijk wellicht naar:
Pretty Woman (1990)
In de jaren ’90 leek Meg Ryan de koningin van de RomCom, maar haar grote concurrent voor die positie was Julia Roberts. Het verhaal van de miljonair (Richard Gere) die valt voor het hoertje (Roberts) met een hart van goud werd en enorme hit, en de hit van Roy Orbison werd weer even helemaal grijs gedraaid. Een extra open doekje voor Hector Elizondo als attente hotelmanager die de hoofdrolspelers af en toe dat ene zetje in de goede richting geeft.
Groundhog Day (1993)
Bill Murray is in topvorm als cynische weerman Phil, die gedoemd is het door hem beschimpte Groundhog day elke dag opnieuw te beleven door een tijdlus. Elke dag is exact hetzelfde, en dus heeft Phil veel tijd voor contemplatie. Elke dag weer hoopt hij vooral niet wakker te worden op Groundhog Day. Hoe kan hij het beste van zijn unieke situatie maken? Zijn ontluikende gevoelens voor collega Andie MacDowell helpen hem op de goede weg. Een film die stof tot napraten oplevert.
Four Weddings and a Funeral (1994)
Richard Curtis had al een redelijke reputatie als schrijver weten op te bouwen, maar FWAAF was zijn grote doorbraak op het witte doek. Hetzelfde gold voor de relatief onbekende Hugh Grant die met zijn naïeve schaapachtige blik en posh-engels vele damesharten voor zich wist te winnen. Een afwisselend hilarisch en gevoelig script, goede bijrollen en de chemistry tussen Grant en Andie MacDowell doen de rest.
There’s something about Mary (1998)
De Farrelly broers staan vooral bekend om grappen waarin het fart joke gehalte hoog is. Ook TSAM zit vol “In your face” grappen. Toch was er iets dat de film boven het gemiddelde uit wist te trekken. Ted (Stiller) is nog steeds niet over zijn highschool Crush Mary (Cameron Diaz) heen, en besluit haar weer op te zoeken. Cameron Diaz straalt, Ben Stiller is in vorm, en Matt Dillon steelt scenes in een bizarre bijrol.
The 40 Year Old Virgin (2005)
Tijdens de tweede helft van het vorige decennium werd de komedie beheerst door Judd Apatow. De term Bro-mance is voor zijn films belangrijk; mannen die vriendschappelijk belangrijke banden aangaan, maar ondertussen wel erg American Pie achter de dames aanzitten. Van zijn bekendere films (Knocked-Up, Sarah Marshall, Superbad, Funny People) is T40YOV wellicht de beste. De sociaal achtergebleven Andy krijgt “wijze” raad van zijn collega’s ten einde eindelijk seks te hebben, maar hij valt ondertussen voor de alleenstaande moeder Trish.
Four Christmases (2008)
Iedere kerst is het voor vele stelletjes een terugkerend probleem. Naar wiens familie gaan we op eerste, en welke op tweede kerstdag? Brad en Kate hebben beide gescheiden ouders, en moeten dus zelfs vier kerstfeesten af. De recensies waren destijds niet echt super. Vince Vaughn speelt ietwat op de automatische piloot, Reese Witherspoon laat ook niet direct iets nieuws zien, en toch is deze film door de herkenbaarheid van al die verplichtingen het kijken zeker waard.
Bridesmaides (2011)
Ongelukkig neergezet als de vrouwelijke versie van The Hangover, Bridesmaides laat IPV hard feesten vooral zien hoe onderlinge competitie mensen soms ver over de grens weet te drijven. Met alle hilarische gevolgen van dien. Maar ook hier gaat het uiteindelijk om onderling begrip en de liefde van je leven. (Na heel veel destructief gedrag en plaatsvervangende schaamte). Vooral Melissa McCarthy steelt de showin haar doorbraak als recht voor zijn raap bruidsmeisje.
Don Jon (2013)
Joseph Gordon-Levitt is al lang niet meer “Dat jongetje van 3rd rock from the sun“. Het door hem geschreven Don Jon is niet alleen zijn regiedebuut: hij neemt ook de hoofdrol voor zijn rekening. Dat levert een zeer vermakelijke film over relaties, intimiteit en pornoverslaving op. Scarlett Johansson is erg op dreef als tikje trashy droomvrouw, en Julianne Moore als voice of reason.
Song for Marion (2013)
Weer een geslaagde Engelse comedy met de welbekende lach en een traan. Een ernstig zieke vrouw haalt veel vreugde uit het zingen voor het lokale seniorenkoor, haar chagrijnige man is liever op zichzelf. Als de ziekte haar te veel wordt moet hij haar plaats in het koor innemen. Uiteraard groeit hij in zijn rol en komen onverwachte kwaliteiten boven. Venessa Redgrave en Terence Stamp laten ontroerend acteerwerk zien.
About Time (2013)
Richard Curtis maakt al jaren leuke komedies met een hoog Engels aaibaarheidsgehalte. Licht neurotische hoofdrolspelers, rare maar aandoenlijke familieleden en ontluikende liefde. In About Time voegt hij daar een klein element aan toe: Tim hoort van zijn vader dat hij kan tijdreizen. Tim probeert met deze gave vrouwen te leren doorgronden en zo liefde te vinden. Een leuke film met een ontroerend einde.
Be the first to comment