Waarom nou: Honey

Jessica Alba, dat is dat mooie meisje uit Machete, Fantastic Four en Sin City. Ze was ook niet onverdienstelijk in de tv-serie Dark Angel. Prima voor een bijrol, maar kan ze ook een film in haar eentje dragen? Destijds zag ik de film Honey in de Sneak Preview en werd het keiharde antwoord me duidelijk…

“Hmm. Sounds like somebody’s trying to dip their fingers in the Honey jar to me.”

De film gaat dus over Honey (Alba) een meisje dat hiphop-dansles geeft in de Bronx. Uiteraard is ze heel getalenteerd en wil ze het liefste in grote videoclips dansen. Het onmogelijke gebeurd; ze wordt ontdekt door een bekende clipregisseur; Ellis. Elke mafkees ziet al aan die onbetrouwbare kop van die vent dat dat nooit goed kan gaan, het is dus wachten op problemen. Uiteraard is Honey het grootste talent dat Ellis ooit heeft gezien, en binnen no-time is ze clips aan het choreograferen. Terwijl het zo goed gaat met de carrière van Honey heeft ze het te druk voor haar vrienden en zou ze het liefst de kinderen in de Bronx, die het zo moeilijk hebben, helpen om uit het drugswereldje te komen. Dit wil ze doen door een eigen dansschool te openen, maar nadat ze de aanbetaling heeft gedaan, wil Ellis met haar naar bed (goh!). Weigert zee, dan wordt ze binnen de kortste keren ontslagen en is ze weer arm. Dit is zeker het meest ongeïnspireerde verhaal dat ik ooit had gezien.

Jessica Alba was destijds eigenlijk alleen echt bekend van de serie Dark Angel. Honey was haar eerste grote film na die serie. En jammer voor haar weet ze in deze film niet echt indruk te maken. Daar kan ze niet heel veel aan doen, de rol is dan ook niet echt uitdagend. De enige uitdaging die ze echt heeft gehad is waarschijnlijk het dansen, en eerlijk is eerlijk, dat doet ze best goed. Voor de rest zijn er twee kinderen die een hoofdrol hebben (waaronder Lil’ Romeo). Het probleem met kinderen is vaak dat ze niet echt goede acteurs zijn. Dat is voor deze film zeker waar, de kinderen spelen echt tenenkrommend slecht, en omdat ze een hoofdrol vertolken kan dat de boel aardig verpesten. De rest van de acteurs doet zijn werk aardig, maar ook absoluut niet meer dan dat. Er zitten nog een hele hoop bekende mensen in de film zoals Ginuwine en Missy Elliott, die laatste kan absoluut niet acteren.

Honey betekent honing en honing is mierzoet. Als je deze film gezien hebt weet je waarom hij zo heet. Het is lang geleden dat ik zo’n zoete film heb gezien. Alles aan deze film is voorspelbaar en nooit gaat het echt slecht. Als Honey een keer down is, dan is er wel weer zo’n kind die iets verschrikkelijk liefs en schattigs zegt zodat alles meteen weer goed is. De schrijver heeft de meest standaard gevoelige, smerig cliché dingen uit zijn pen weten te krijgen. Een voorbeeldje; Honey over de kinderen: “Dancing is not what they do, it’s what they are.” Nog een lekker cliché voorbeeld: “I found something that I truly love, that truly makes me happy, that’s a million times better than something that makes you rich.” Het is verschrikkelijk dat iemand dit soort teksten serieus in een film durft te verwerken.

Misschien ben ik wel een beetje te hard voor Honey. Niet alles is slecht aan de film, de muziek is bijvoorbeeld erg goed. De soundtrack zit vol met bekende artiesten zoals Sean Paul, Nate Dogg, Missy Elliott en nog veel meer. Natuurlijk moet je wel van R&B en Hip Hop houden om de muziek in deze film te kunnen waarderen. Daarnaast denk ik dat er wel een publiek bestaat voor deze film. Destijds waren dat natuurlijk hitkrant lezende tienermeisjes. Tegenwoordig zijn er vast influencer-verslaafden voor wie Honey vast een leuke film is. Maar dit publiek is dan ook vrij ontoerekeningsvatbaar, een groot deel van deze meisjes denkt namelijk ook dat Jim Bakkum goed kan acteren en dat Onze Mannen in Miami minstens vijf Oscars had moeten winnen.

Conclusie
Honey is een film die bepaalde tienermeisjes wellicht erg leuk zullen vinden. Zij hoeven deze recensie dan ook niet op zichzelf te betrekken. Voor de mensen die wel graag een originele, goed geacteerde en overtuigende film kijken; vermijd deze film! Honey is voorspelbaar, verschrikkelijk cliché en daardoor strontvervelend. Dit is de zoetste die ik ooit zag, en het uitzitten was een ware martelgang. De regisseur had één ding moeten weten; van te veel zoetigheid moet je overgeven.