Amsterdam is één van de multiculturele steden in Nederland. Ap (Oaïssa) is een Marokkaanse jongen die daar zijn leventje op poten probeert te krijgen. Hij wordt heen en weer geslingerd tussen de Marokkaanse normen en waarden en de Nederlandse maatschappij. Maar wat hij nu precies moet, weet hij zelf eigenlijk ook nog niet. En waarom zoveel mensen aan het begin van deze eeuw met deze film weten wij ook niet.
“Ken je de 5 verschillen tussen E.T. en een Marokkaan?”
Ap voldoet in eerste instantie aan een stereotype Marokkaanse jongere zoals we wel vaker in die tijd op TV en in films zagen. Hij heeft geen vooruitzichten op een goede toekomst, werkloos en “natuurlijk” crimineel. Daarnaast is de Nederlandse vrouw de ogen van Ap en zijn vrienden makkelijk het bed in te krijgen en zijn de Nederlandse mannen niet goed genoeg voor de Marokkaanse vrouw. Een kleine greep uit de vooroordelen die bestaan over deze jongeren, de film zit er vol mee en probeert er ook een beetje de draak mee te steken.
Ap zijn grote broer is het grote voorbeeld in de familie. Hij heeft een gerespecteerde baan als politieagent en is getrouwd met een vrouw die is over komen vliegen uit Marokko. Zijn zus daarentegen wil iets met mode gaan doen en is hopeloos verliefd op de Nederlandse Daan (Gerschtanowitz). Niet dat ze met hem het bed deelt, want daar is het zeker nog te vroeg voor. Ap heeft het er maar allemaal druk mee, want zelf wordt hij niet zo gerespecteerd als zijn broer, en denkt hij dat zijn zus de familie ten schande maakt met haar gedrag. Toch probeert hij in dit alles zijn eigen weg te vinden.
Albert ter Heerdt probeerde met Shouf Shouf Habibi! kritiek te leveren op de Nederlandse maatschappij en haar omgang met Marokkaanse jongeren. Aan de ene kant vergroot hij de vooroordelen uit, maar hij probeert ze ook te weerleggen. Helaas slaagt hij daar niet in… Shouf Shouf Habibi! is weer een treurig voorbeeld van een Nederlandse komedie die ook probeert de maatschappelijke normen en waarden op de hak te nemen.. Nee, een ‘Bend it Like Beckham’ of ‘Mambo Italiano’ is het zeker niet. Albert ter Heerdt had zelfs nog wat kunnen leren van ‘My Big Fat Greek Wedding’. Ach, soms zit het nou eenmaal een beetje tegen en komen je goede ideeën niet helemaal uit de verf.
Conclusie
Shouf Shouf Habibi! is een flauwe komedie over de vooroordelen over Marokkaanse jongeren die in Nederland heersen. Tegelijkertijd probeert de film deze vooroordelen te weerleggen en de andere kant van het verhaal te laten zien. Evenwicht vindt Ter Heerdt nooit in zijn film, ik voelde meer irritatie dan vermaak. Shouf Shouf Habibi! mislukt volkomen in zijn idee en opzet. Er zijn relevantere films op Netflix en Amazon te vinden tegenwoordig.
Be the first to comment