Kerst ziet er door corona dit jaar voor velen wat anders uit. Sommige mensen maken er het beste van en richten hun eilandje bij Animal Crossing verder in, anderen doen een marathon van hun favoriete serie of herkijken hun favoriete films. Ik heb in mijn kennissenkring eens om me heen gevraagd, wat zijn nou favoriete films om tijdens kerst te gaan kijken? Dat leverde een mix van usual suspects en onverwachte out of the box keuzes op.
“This is extremely important. Will you please tell Santa that instead of presents this year, I just want my family back. No toys. Nothing but Peter, Kate, Buzz, Megan, Linnie, and Jeff. And my aunt and my cousins. And if he has time, my Uncle Frank. Okay? – Kevin, Home Alone”
Thomas Mook: Lord of the Rings – Fellowship of the Ring
Ik was zestien jaar oud toen Fellowship of the Ring rond de kerst in de bioscoop uitkwam, en alhoewel Middle Earth weinig kerstversiering te bieden heeft (en waarschijnlijk niet eens een noordpool) biedt de film veel warmte en broederschap die menig ander kerstvehikel niet kan benaderen. Drie keer heb ik deze film toen gezien: voor, tijdens, en na de kerst. En nog steeds zet ik ‘m elk jaar op. Elk hoofdstuk van deze trilogie werd vervolgens in deze jaren uitgebracht rond de kerst, en de associatie met de koude winterse dagen en de kleurrijke taferelen van de Lord of the Rings trilogie lijkt wellicht ver te zoeken — maar voor velen van ons van een zekere leeftijd blijft deze band bestaan.
Mathilde van Steeg – Gremlins
Net als Childsplay en Braindead zag ik The Gremlins op veel te jonge leeftijd. Lag ik ‘s avonds wakker met de ogen stijf toegeknepen, omdat ik zeker was dat als ik ze opende, er een groene Gremlin met hanenkam op m’n bureau stond. Bijna jammer dat ik tegenwoordig mijn nagels niet meer wegvreet bij het zien van de in mist gehulde, stomende cocons waar deze groene monstertjes uit kruipen, maar vermakelijk blijft de klassieker uit ’84 absoluut. En uiteraard hoop ik elk jaar nog een fluffy Mogwai onder de boom te vinden, maar ja: “With Mogwai comes much responsibility.” Eerst maar eens volwassen worden dan. Fijne kerst!
Astrid Pater – Love Actually
Wie met de kerst een film wil zien om een goed gevoel aan over te houden, kan niet om Love Actually heen. Voor mij was Love Actually destijds verrassend, inventief, en bovendien de beste kerstfilm sinds jaren. De ruim twee uur durende film verveelde geen moment. En ook nu is hij nog steeds een feest om naar te kijken, elke kerst weer. Waarom lukt het alle Nederlandse copy-cats maar niet om de formule van deze film te kraken? Het zit ‘m denk ik in de heerlijke karakters die je (bijna) allemaal het beste gunt. Het is duidelijk dat Curtis de tijd heeft genomen om alle verhaallijnen af te ronden zonder ook maar één tekort te doen. Er rest nu alleen maar te schrijven wat Richard Curtis zelf zegt: “that Love Actually is all around”.
Tom Wilcox – Home Alone
Een classic kerstfilm (jaren 80/90 jeugdnostalgie in mijn geval) herken je meteen aan de muziek. Geen romantiek of crooners (sorry, Love Actually), maar een goeie John Williams score die een gevoel van spanning en mysterie oproept. Kerst is spannend en mysterieus, als (Engels) kind dat nog in de kerstman gelooft. Het is zo ongeveer de langste en donkerste nacht van het jaar, en terwijl je slaapt komt een magische figuur je huis of zelfs je kamer in om cadeautjes achter te laten. Alle kerstfilms die mij zijn bijgebleven hadden datzelfde gevoel. Zo ook Home Alone. De sfeer zit er meteen in vanaf het begin, maar voor Kevin is het echt spannend. Stel je voor dat je alleen thuis bent en er echte inbrekers komen, in plaats van de kerstman. En ondertussen kijk je een film waarvan je weet dat je ouders (terecht) denken dat hij niet geschikt is voor jonge kijkers, wat het weer een extra laagje spanning geeft. Het is natuurlijk ook een behoorlijk nare film, waarin een rijkeluiskind uit een liefdeloos gezin zijn villa verdedigt met sadistische boobytraps. Maar ik kan er niks aan doen, het blijft (samen met deel twee) voor mij de ultieme kerstfilm uit mijn jeugd. Merry Christmas, ya filthy animal.
Jan Geerling – Batman Returns
Heel veel mensen vinden het leuk om Die Hard als favoriete kerstfilm te betitelen. De film speelt zich af tijdens een kerstborrel, heeft hier en daar een kerstliedje en er is natuurlijk de quote: “Now I’ve got a machine gun, ho, ho, ho“. Maar de film Batman Returns gaat een stuk verder en gebruikt kerst om de karakters meer uit te diepen. De drie hoofdrolspelers, Batman, Catwoman en de Pinguin staan om uiteenlopende redenen eenzaam en alleen buiten de maatschappij. Kerst versterkt dat beeld alleen maar. Batman’s ouders werden vermoord, de Pinguin werd door zijn ouders verstoten, en Catwoman werd door haar baas bijna vermoord. Hun innerlijke demonen hebben zo hun invloed op de stad. Ten midden van de chaos hebben de burgers van Gotham één houvast: Kerstmis. Nu, tijdens Corona, valt het mensen zwaar om dit feest in kleinere setting te vieren, en ook de mensen in Gotham houden vast aan de tradities. En buiten deze festiviteiten proberen de held, de anti-heldin en de schurk een plek in de maatschappij te vinden. Het klinkt misschien niet als een fijne kerstgedachte, maar de wens van mensen om aan kerst vast te houden is in deze film voelbaar.
Be the first to comment