Voor een Tom Clancy boek of film kon je me in de jaren ’90 wel wakker maken. Ik was fan van de Jack Ryan films met Harrison Ford, had genoten van The Hunt for Red October (Ja, dat is eigenlijk een 80’s film) en had enkele van zijn boeken verslonden. Mijn liefde voor Tom werd de afgelopen jaren weer een beetje aangewakkerd door de Jack Ryan serie op Amazon. Daarom was ik ook wel enthousiast over een nieuwe Tom Clancy verfilming met niemand minder dan Michael B. Jordan in de hoofdrol.
“You better hope he doesn’t survive.”
Wanneer een squadron Russische soldaten zijn hoogzwangere vrouw vermoordt als vergelding voor zijn rol in een uiterst geheime operatie, begint Navy-Seal John Kelly (Michael B. Jordan) aan een genadeloze jacht. Hij krijgt hulp van Karen Greer (Jodie Turner-Smith), een collega-SEAL. Verbonden met deze zaak is de schimmige CIA-agent Ritter (Jamie Bell), een etterbak die aanvankelijk vooral hun woede en wantrouwen opwekt, maar wel belangrijke informatie bezit. Kelly’s dorst naar wraak legt onbedoeld een geheim complot bloot dat de VS en Rusland in een totale oorlog dreigt te dompelen.
Deze film stond al jaren in de planning en men had destijds Keanu Reeves of Tom Hardy in gedachten voor de hoofdrol. Naar jaren van aanmodderen kwam het project in 2018 in een stroomversnelling. Taylor Sheridan (Hell or High Water) herschreef het script. Het eindresultaat levert een film op dat zeer losjes is gebaseerd op het originele boek van Tom Clancy. John Kelly is na Jack Ryan één van de meer belangrijke figuren uit de boeken. Dat hij nu zijn eigen film heeft lijkt me terecht, maar of het een geslaagde film is die de fans naar meer doet verlangen?
Amazon brengt de film uit op Prime Video, en dat is een prima medium. de film duurt bijna twee uur, en terwijl ik keek kon ik verstrooiend ook een beetje op mijn IPad aanrommelen, thee zetten, het avondeten voorbereiden en de woonkamer opruimen. De film weet me namelijk geen moment vast te houden. Het gaat van actiemoment naar actiemoment. John neemt wraak voor zijn vrouw, maar de kijker heeft amper de tijd gehad om kennis te maken met deze dame. We moeten maar gewoon accepteren dat John pissed is als plotgegeven. Verder heeft de film met Jodie Turner-Smith een geweldige actrice in huis die net als Michael B. Jordan een betere film verdiende. Jamie Bell is vermakelijk als irritante eikel, maar het blijft allemaal voorspelbaar. Zelfs de voorspelbaar aanwezige filmtwist kreeg me niet van de stoel omdat je het verhaaltechnisch voelt aankomen. In de bioscoop was dit hard werken geweest om uit te zitten. Thuis kon ik tenminste andere dingen doen.
Conclusie:
Tom Clancy boeken zijn geopolitieke spionage thrillers met de nodige actie. Ik zou ze niet direct zwaar ingewikkeld willen noemen, maar er zit tenminste enige diepgang in. Deze verfilming neemt de kijker niet heel serieus. Ik moest af en toe denken aan de stompzinnige actiefilm Navy Seals uit 1990, en dat is zeker geen aanbeveling. De enige reden om deze film te willen zien is als je van mooi vormgegeven actie houdt (het onderwater gedeelte is fraai gedaan). Wil je een beetje spanning en een vleugje diepgang, kijk dan vooral verder. De in de aftiteling aangekondigde sequel lijkt me ietwat voorbarig.
Be the first to comment