
De ranzige mannenkomedie is helemaal hot. Ook deze zomer proberen diverse films elkaar weer de loef af te steken in seks en alcoholgrappen. Dat vrouwen ook een darkside hebben zullen we wellicht later gaan ontdekken in Bridesmaids, maar voor nu gaan we met de Hangover Part II terug naar de Wolfpack die in de eerste film Las Vegas tot in zijn diepste krochten hebben beleefd.
Niet nog eens!
Stu staat op het punt te trouwen met de vrouw van zijn dromen, alleen ziet de aanstaande schoonvader in hem niet de gewenste schoonzoon. Omdat de familie van de bruid in Thailand woont zal het huwelijk in de buurt van Bangkok plaatsvinden. Stu wil koste wat het kost een herhaling van Las Vegas te voorkomen, en dus is er geen vrijgezellenfeestje. Een biertje op het strand is het uiterste wat er inzit. De jongere broer van de aanstaande bruid proost gezellig mee. Maar het lot heeft andere plannen. De volgende dag worden Stu, Phil en Alan wakker in een shabby hotel in Bangkok, en vinden ze van het broertje niet veel meer terug dan een vinger… Wat is er gebeurd?
Formule
De film volgt grotendeels de formule van de vorige film, en grijpt ook regelmatig terug naar zijn voorganger. De contactgestoorde Alan leeft nog steeds in het verleden en heeft zijn kamer behangen met foto’s van de vorige vrijgezellennacht. Ook zijn de vrienden wat slimmer geworden en proberen ze de ervaringen van hun vorige avontuur te gebruiken. Bangkok is voor Amerikanen natuurlijk wat exotischer dan Las Vegas, en de makers hebben dan ook weinig moeite om zoveel mogelijk onderbuikvooroordelen over deze stad en zijn inwoners te laten zien. Fijngevoelig is het allemaal niet, en het balanceert soms op het randje van het toelaatbare.
Rokende aapjes
Heeft de film iets nieuws te bieden? Eigenlijk niet. Alan is nog steeds zo gênant sneu als anders, Phil nog steeds een feestzieke eikel en Stu het watje die tijdens de trip een andere kant van zichzelf leert kennen. De lol zit ‘m er wederom in dat we als kijker zien hoe de vrienden langzaam beetje bij beetje de puzzelstukjes in elkaar weten te passen en zo ook voor de kijker pijnlijk duidelijk wordt wat er allemaal gebeurd is. De kijker krijgt dezelfde maaltijd als de vorige keer voorgeschoteld, maar als je die al lekker vond, wat is daar dan mis mee? En plak daarbij ook nog eens een drugdealend en kettingrokend aapje, en ik heb niks te klagen.
Conclusie
Het Part II gedeelte in de titel is een hommage aan de tweede Godfather film. De makers willen hiermee zeggen dat deze film eigenlijk beter is dan de eerste. Omdat beide films zo ontzettend hetzelfde zijn is dat moeilijk te zeggen. Ik heb me er op zich prima mee vermaakt, en op meer waren de makers echt niet uit. Fijn ook dat de film de populaire valkuil van onnodig lange speelduur weet te vermijden. Zie je wel dat een komedie alles kwijt kan in minder dan twee uur, heren en dames filmmakers! Voor liefhebbers van platte humor en fans van de eerste film spekkie naar hun bekkie. Maar verwacht niet iets nieuws voor je geld.
Be the first to comment