
In 2014 ontmoette ik mijn huidige vriendin. Toen ze me na een paar dates voor het eerst bij haar thuis uitnodigde was er wel een kleine kanttekening: ze wilde graag naar een bepaald programma kijken. Ik dacht automatisch dat ze een bepaalde serie of zo aan het volgen was. Tot mijn grote verrassing bleek het te gaan om een programma van omroep Max: We Zijn er Bijna met Martine van Os. Ik kwam er achter dat dit programma al jaren een behoorlijk kijkcijferkanon is voor deze omroep. Wat maakt dat we hier zo graag naar kijken?
“Het programma kabbelt lekker en is een mooi voorbeeld van de Slow-TV waar MAX bekend om staat.”
Het idee achter WZEB is enorm simpel. Martine van Os en een cameraploeg reizen mee met een groep ouderen die met een camper op vakantie gaan. Meestal duren die trips een maand. Elke editie vond plaats in een ander land: Spanje, Italië, Griekenland en Kroatië kwamen bijvoorbeeld al voorbij. De vakantiegangers trekken van camping naar camping, bekijken de omgeving, maken hun campertjes schoon, spelen een potje jeu de boules en genieten gewoon van het campingleven. Vorig jaar ging het programma door corona helaas niet door, en deze 2021 editie vindt plaats in Nederland.
Elk jaar leren we gedurende de uitzendingen de deelnemers op de reis kennen. Iedereen heeft een verhaal, soms enorm interessant, soms tragisch, soms ontzettend gewoon. Martine van Os trekt met de mensen mee, stelt ze belangstellende vragen en forceert de interviews nooit. Het voelt daardoor alsof je als kijker gewoon mee bent op de trip. Dat gevoel wordt versterkt doordat we letterlijk alle alledaagse campingklusjes zien: afwassen, schoonmaken, aardappelen schillen, de camper op de juiste plek zetten en het ophangen van de was. Het programma kabbelt lekker en is een mooi voorbeeld van de Slow-TV waar MAX bekend om staat.
Het is wel even wennen dat de mensen dit jaar door Nederland reizen. Dit keer geen hilarische beelden van mensen die bakken Hollands eten meenemen omdat ze bang zijn voor buitenlandse kost. Elke uitzending is er wel iemand die even opmerkt dat Nederland toch ook wel mooi is, maar is mis wel een beetje wat vakantie in het buitenland zo mooi maakt: het onbekende. Je merkt ook hoe klein Nederland eigenlijk is. In voorgaande jaren betekende een reisdag tussen twee campings soms echt een tocht van 200 kilometer, nu zijn het slechts ritjes van krap een uurtje. Toch leren we de mensen goed kennen en krijg je als kijker je favorieten.
Conclusie:
Mijn vriendin en ik gaan elk jaar kamperen, en dat draagt enorm bij aan de herkenbaarheid van het programma. Verder is het wel eens verfrissend om een dergelijk programma te zien met ondernemende ouderen IPV feestende jongeren. Je ziet de mensen genieten van hun reis, ze leren een nieuwe omgeving kennen, maar ook het kneuterige van het campingleven is gewoon heerlijk om je even in onder te dompelen. Kan je tegen totale relax-tv, dan is dit zeker een aanrader om eens te ervaren.
Be the first to comment