Deze film verscheen onlangs na een door corona uitgestelde en beperkte bioscooprelease op Amazon. Actiefilms die snel of exclusief op streamingservices verschijnen roepen bij mij altijd achterdocht op: hoe goed kan het zijn? Maar als het een samenwerking tussen Jason Statham en Guy Ritchie betreft, dan is er toch wat krediet bij me te vinden. De twee zijn samen verantwoordelijk geweest voor Lock, Stock… en Snatch, en dat schept verwachtingen.
“I can do in two days what you wish you could have done in two years. “
Een geldtransport wordt op hardhandige wijze overvallen en twee bewakers en een burger komen hierbij om het leven. Kort daarop solliciteert de stille en grimmige Hill (Statham) voor een baantje als transportbewaker. Onder begeleiding van oudgediende Bullet (Holt McCallany) doet Hill een toelatingstest en voldoet (net aan) aan de voorwaarden. Erg geliefd is Hill niet bij zijn nieuwe collega’s, die vragen zich af wat die stille chagrijn komt doen. Dat sentiment slaat om tijdens één van de eerste waardetransporten. Hill (Bijnaam “H”) treedt meer dan adequaat op bij een overval: als een ware terminator neemt hij alle overvallers koelbloedig te grazen. Maar al snel blijkt H er een eigen agenda op na te houden.
Guy Ritchie films bestaan vaak uit vier elementen: zware misdaad, voornamelijk mannelijke cast, snappy dialogen en typische “mannen onder elkaar” humor. In deze film streept hij slechts twee van die vakjes af, en dat is te merken. Deze film zit vol extreme misdaad en mannen die weinig vrolijk in het leven staan. Van de snappy dialogen is weinig over, humor is ver te zoeken. Guy Ritchie schreef zelf mee aan het script, maar daar merk ik weinig van. Het helpt niet dat Statham, in andere Ritchie films zo vlot gebekt, hier een man van amper woorden is. Elke keer als er een grappige dialoog los lijkt te komen kijkt H met een bozige blik terug en valt het gesprek soort van dood. Statham oogt tijdens deze momenten vooral vermoeid.
De misdaad in deze film is hard. Mensen worden zonder problemen bijna achteloos door het hoofd geknald. Nou was een film zoals Snatch ook niet subtiel. Daar zat bijvoorbeeld een gangster in die zijn slachtoffers in stukjes aan zijn varkens voerde. Maar de humor bood daar enig tegengewicht. Zonder de humor is het allemaal wel heel deprimerend. Wat dat betreft past deze film eigenlijk wel in deze tijd. Net als bij veel populaire series is niemand echt brandschoon, niemand erg sympathiek, en als je al dat gevoel hebt, dan maken ze dat een paar scenes verder wel weer kapot. Het zorgde ervoor dat ik me niet of nauwelijks bij de karakters betrokken voelde.
Waar de film wel punten scoort is de actie. De actiemomenten pompen de nodige energie en leven in de brouwerij. Net op het moment dat ik overwoog of ik hier wel twee uur naar gingen kijken verliest Statham zijn vermoeide en weinig geïnspireerde blik en mag hij los. Het zijn deze momenten dat acteurs en regisseur excelleren. Ze moeten wel, want het script geeft ze verder weinig anders te doen. Statham acteert de hele film maar op één level: zwaar over de zeik. We leren gedurende de film waarom. In de bijrollen duiken karakters als “Boy Sweat” Dave Hancock (Josh Hartnett) en Dana Curtis (Niamh Algar) op. Het lijkt steeds alsof de schrijvers een bepaalde rol voor deze karakters in gedachten hadden die niet geheel uit de verf komt. Uiteindelijk blijken ze niet meer dan decor. Dat zelfde lot is acteurs als Andy Garcia en Scott Eastwood beschoren… waarom zijn ze hier? Niet om echt iets toe te voegen aan de film.
Conclusie:
Ik kan deze film alleen “aanraden” als je een enorme Statham fan bent en met een paar vrienden bier wil drinken terwijl Statham wat gasten afknalt. Tussendoor hoef je niet al te hard op te letten en kan je lekker met je vrienden ouwehoeren. Waarom deze film bijna twee uur moet duren is niet duidelijk, er is net aan verhaal voor 90 minuten. Statham lijkt weinig geïnspireerd en komt vooral uit de verf als de actiescènes los gaan. Voor de liefhebbers daarvan zal dat wel een feestje zijn, ik verwacht net even een onsje meer van een Guy Ritchie film.
Be the first to comment