Back to the Noughties: Lady in the Water

Wat als je als regisseur je allerbeste als eerste hebt gemaakt? Kun je dan ooit weer een film maken van hetzelfde niveau en je fans tevreden stellen? M. Night Shyamalan’s debuut was The Sixth Sense, een film die meteen een klassieker werd. Wie heeft de quote “I see dead people” uit deze film niet gehoord? Shyamalan werd in één klap een begenadigd regisseur en met smart werd er op zijn nieuwste films gewacht. Al snel werden de critici steeds minder enthousiast. Het trucje met een onverwachte plotwending aan het einde van zijn films kennen we nu wel. In 2006 kwam hij met Lady in the Water. Eindelijk weer eens iets nieuws… of is het meer van hetzelfde?

“Man thinks they are each alone in this world. It is not true. You are all connected. One act can one day affect all.”

Conciërge Cleveland Heep (Giamatti) redt een meisje uit het zwembad van zijn appartementencomplex. Wanneer hij ontdekt dat zij nog wel eens de hoofdpersoon uit een eeuwenoud verhaal kan zijn, probeert hij haar te helpen. Story (Bryce Dallas Howard) moet terug naar haar eigen wereld, maar duistere wezens willen haar vermoorden en voorkomen dat haar dat lukt. Heep kan haar echter niet alleen helpen en roept de hulp in van de verschillende bewoners van het appartementencomplex. Elke bewoner lijkt een personage uit het verhaal te vertegenwoordigen.

Het grote probleem van Lady in the Water is het verhaal. Niet voor iedereen zal er een touw aan vast te knopen zijn. En de sprookjesachtige elementen die in de film verwerkt zijn, maken dat er niet beter op. Toch vond ik het leuk om zelf proberen te ontdekken wat de betekenis van elk personage in het appartementencomplex was met betrekking tot de legende. Wat is ieders rol in het verhaal? En wat gebeurt er als de verkeerde mensen de verkeerde rol toebedacht krijgen? Daarnaast zijn de meeste karakters zeer sympathiek. Zo kwam er elke keer een grijns op mijn gezicht wanneer de Chinese moeder met haar dochter de zoveelste woordenwisseling hebben.

Stephen King komt vaak als cameo in zijn boekverfilmingen voorbij. Zo zien we ook M. Night Shyamalan in al zijn films een kleine rol spelen. Opvallend is dat hij dit keer een van de belangrijkere rollen speelt. Aanvankelijk een beetje bevreemdend, maar het went gelukkig gauw genoeg. Paul Giamatti speelt als Cleveland Heep weer een zeer onderhoudende rol. Maar leuker is de rol van Bob Balaban. Hij speelt Harry Farber en weet meteen alle irritatieknoppen in te drukken. Wat een heerlijk onsympathiek personage! Zo’n figuur die we in films graag de pijp uit zien gaan. Bryce Dallas Howard is net als in The Village ook hier the leading lady. En ook in deze film weet ze weer te overtuigen in haar rol, een prima waternimf.

Conclusie
Nee, Lady in the Water haalt het niveau van The Sixth Sense niet. Maar laten we eerlijk zijn, welke andere film van M. Night Shyamalan is dat wel gelukt? Lady in the Water is denk ik zo’n film die je of vreselijk vindt, of waarvan je zeer gaat genieten. Ik ben van de tweede categorie en vond het een zeer genietbare film. De sprookjesachtige sfeer spraken mij zeer aan en sleepten me echt in het verhaal. Dat in combinatie met de duistere wezens die de juiste spanning met zich mee wisten te brengen. Wat mij betreft is Lady in the Water een voldoende onderhoudende film met overigens de mooiste filmposter van 2006.

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*