Soms voelt het bijna als uitbuiting. Zodra een boek succesvol is, moet er meteen een film van worden gemaakt. Een mooi voorbeeld is de Da Vinci Code, naar het boek van Dan Brown. Nog geen drie jaar na publicatie al in de bioscoop. Een ander populair boek was destijds Memoirs of a Geisha van Arthur Golden. Binnen tien jaar na de eerste publicatie was daar de onvermijdelijke film. Het was een trend die de jaren daarop alleen maar zou toenemen. Maar is het eigenlijk echt zo erg dat een boek snel verfilmd wordt?
“We must not expect happiness, Sayuri. It is not something we deserve. When life goes well, it is a sudden gift; it cannot last forever.”
Azië staat helaas ook bekend om de vrouwenhandel. Jonge meisjes worden uit hun dorp weggeplukt en tegen hun zin in klaargestoomd voor de prostitutie. Ook Japan heeft zo zijn prostituees….Hoewel een geisha natuurlijk niet vergeleken zou willen worden met de vrouwen die het oudste beroep van de wereld uitoefenen. Chiyo (Ziyi Zhang) wordt als negenjarig meisje uit het vissersdorp waar ze woont weggehaald en verkocht aan een geishahuis in Kyoto. Hatsumomo (Gong Li), één van de meest begeerde geisha’s van dat moment, ziet in de mooie Chiyo een rivaal. Ze doet er dan ook alles aan om het leven van Chiyo zuur te maken en te voorkomen dat zij ooit een geisha wordt. Mameha (Michelle Yeoh), een andere beroemde geisha, geeft Chiyo de kans om toch een geisha te worden. En ondanks alle aandacht die Chiyo van de rijkste mannen van Japan krijgt, is ze verliefd op net die ene man die ze nooit zal kunnen krijgen.
Het knappe van deze verfilming van Memoirs of a Geisha is dat het qua verhaal zeer dicht bij het boek blijft. Er kan minder in details getreden worden, omdat de film anders te lang wordt. Het is niet erg dat bepaalde tradities binnen de wereld van de geisha’s niet uitvoerig worden behandeld. Voor het filmverhaal doet het er ook niet zo heel veel toe. Veel belangrijker is dat in een aantal sterke scènes Hatsumomo als arrogante en gevaarlijke vrouw wordt neergezet en haar haat jegens Chiyo duidelijk wordt gemaakt. De scriptschrijvers hebben die details weggelaten die prima gemist konden worden en voor het dramatische effect de goede verhaalelementen erin gelaten. Wat mij betreft is dit verhaaltechnisch een van de betere boekverfilmingen uit de noughties.
Een film als Memoirs of a Geisha was voor de decormakers natuurlijk een prachtig project. Niet alleen krijg je de kans om de verschillende geisha’s in de mooiste kimono’s te hijsen, maar ook het uitzoeken van de locaties waar bepaalde scènes zich afspelen moet een feest zijn geweest. Vindt maar eens een idyllische tuin waar de bloesem perfect naar beneden dwarrelt en het beekje perfect naast het wandelpad voortkabbelt. Daarnaast is Memoirs of a Geisha een oase aan kleuren, zoals bijvoorbeeld uit de dansscène blijkt. Wie zich niet in het verhaal van de film kan vinden, heeft in ieder geval nog wat te zien aan decors en kleding.
Rob Marshall heeft met Memoirs of a Geisha het geluk gehad om over een aantal van de beste actrices uit de regio te beschikken. Michelle Yeoh heeft haar strepen natuurlijk al jaren geleden verdiend, maar de meeste mensen zullen haar kennen uit Crouching Tiger, Hidden Dragon. Haar rol is wat klein en meer naar de achtergrond, maar toch doet ze in de film niet onder voor Gong Li en Ziyi Zhang. Deze twee actrices hebben op hun beurt hun strepen verdiend in de film 2046. Met prachtig ingetogen en vurig spel brengen ze de karakters van de geisha’s tot leven. Hier valt in de film niks op af te dingen.
Conclusie
Is een snelle boekverfilming erg? Misschien wel als je van lezen houdt. Als je een boek pas na de film gaat lezen, gaat er een deel van de eigen fantasie verloren. Het plaatje is immers al voor je geschetst. Als je van films houdt niet. Tenminste, als de film dan van een behoorlijke kwaliteit is, en dat is Memoirs of a Geisha. De film vertelt het verhaal zoals je het zou moeten kennen en daarnaast is er veel aandacht besteed aan de aankleding, die is fabelachtig. Rob Marshall is niet mijn favoriete regisseur, maar gevoel voor stijl heeft hij wel. Hij weet hoe hij een film moet aankleden en dat is hem met Memoirs of a Geisha ook zeer goed gelukt. Een prachtige film die een avond streamen zeker waard is.
Be the first to comment