Rogue One

Uitleggen aan mensen wat voor Star Wars film je gaat zien is soms best lastig. Je hebt de originele films, de prequels, de nieuwe serie… en dan is er Rogue one. Een prequel op de originele eerste film A New Hope. De eerste film is eigenlijk deel 4… bent u er nog? Eigenlijk zien we in Rogue one de acties van de Rebellen zoals beschreven in het voorwoord van A New Hope. Hoe kwamen de rebellen eigenlijk te weten dat The Death Star een fatale ontwerpfout had?

De Death Star
Het keizerrijk heeft een probleem. De voortgang van het nieuwe geheime wapen, de Death Star, heeft vertraging opgelopen. De originele ontwerper Galen (Mads Mikkelsen) heeft zich afgekeerd van het Keizerrijk, maar zijn voormalige partner Krennic (Ben Mendelsohn) dwingt hem zijn werkzaamheden weer op te pakken. Galen’s dochter Jyn (Felicity Jones) ontsnapt en groeit op in de chaos van de intergalactische burgeroorlog. Op een dag valt ze in handen van de rebellen. Deze weten inmiddels van het bestaan van de Death Star, en hopen dat ze via Jyn’s vader een einde kunnen maken aan de bouw van dit wapen.

Even aanpoten
De eerste tien minuten van deze film zijn een overweldigende informatiedump. Ik kijk al sinds mijn vierde naar Star Wars, en zelfs voor mij was het even aanpoten om bij te blijven. Alle locaties, actie en informatie die de kijker direct toegeworpen krijgt deed mij Star Wars A New Hope nog meer waarderen. Toen wist men op rustige wijze alle personages goed te introduceren. Rogue One neemt die tijd een stuk minder, en aanvankelijk vond ik dat redelijk irritant. Na een half uur begon ik het  tempo van de film bij te benen. De motivatie van de hoofdrolspelers is dan wel duidelijk. Jyn wil haar vader vinden, de rebellen de Death Star doorgronden en Krennic wil een hoge speler worden binnen het keizerrijk.

Oorlog is niet zwart-wit
Rogue One heeft zijn dramatische momenten, maar is bovenal een actiefilm. De kenmerkende Star Wars humor is deze keer iets meer op de achtergrond. Ook de heldere goed en kwaad strijd uit de oude films is iets grijzer geworden. Ook de rebellen zien zich soms gedwongen vuile handen te maken in de strijd tegen het keizerrijk. De burgeroorlog is vies, vuil, verraderlijk en zelfs de hagelwitte Storm Troopers zien er in deze film uit alsof ze al flink door de mangel gehaald zijn. Deze kant van de oorlog zagen we in andere Star Wars films vooral op de achtergrond. Oorlog is niet schoon en zwart-wit, zoveel maakt Rogue One wel duidelijk.

Knipogen
Rogue One is vooral een opzet naar de originele trilogie. Daar gaf men al aan dat er flinke offers zijn gebracht om achter de plannen van de Death Star te komen. De kijker weet dus dat Jyn het niet makkelijk gaat krijgen. Maar er zijn meer knipogen naar A New Hope. Via computertechnieken zien we ineens de overleden Peter Cushing terug als Grand Moff Tarkin, de keizerlijke generaal. We zien hoe Darth Vader achter het schip van prinses Leia aanjaagt. Hoe Sience Fiction design eruit zag in de jaren ’70 is ook wat anders dan vandaag de dag, daarom is het leuk om veel van de rebellen in de originele uniformen van de oude films te zien rondlopen. Zelfs de kapsels en snorren lijken een knipoog naar vroeger.

Conclusie
Na het overweldigend drukke begin kwam ik lekker in de film te zitten. De mogelijkheden van de Death Star worden in deze film voorzichtig opgebouwd, en daarmee groeit ook de urgentie voor de missie van Jyn. De humor is iets sarcastischer en hard, dit zijn tenslotte donkere tijden voor de rebellen. Ga je naar deze film om veel van Darth Vader te zien, laat dat idee snel los. Zijn momenten zijn zeker cool, maar veel schermtijd krijgt hij niet. Krennic is echter ook een interessante schurk die de aandacht prima weet vast te houden. Dit deel krijgt geen sequel omdat het eigenlijk al een sequel heeft: de originele trilogie. Dat geeft de makers van Rogue One de kans om risico’s te nemen die de andere films achterwege moesten laten. Rogue One heeft zeker een paar krasjes, maar is een prima hoofdstuk in de Star Wars saga.