En weer knalt Johan Nijenhuis er onvermoeibaar een nieuwe Nederlandse romcom uit. Deze keer zocht hij zijn inspiratie bij Martin Bril. Deze beschreef in zijn columns regelmatig hoe vrouwen, alsof het een geheime afspraak betrof, van de één op de andere dag rokjes gaan dragen als het weer zich er voor leent. Bril’s fascinatie met dit moment was, zo moest hij vaak uitleggen, niet erotisch. Hij interesseerde zich vooral voor het onuitgesproken element wat onder de bevolking leek te leven. Of Johan Nijenhuis die zelfde subtiliteit bezit?
Daten valt niet mee
Marijke (Lieke van Lexmond) en daten gaan niet goed samen. Ze zet elke keer haar beste beentje voor, maar tinder en de andere datingsites leveren nooit de match die ze zoekt op. Haar eveneens vrijgezelle vriendin Danielle (Birgit Schuurman) maakt zich niet druk om relaties. Met haar flink aanwezige seksualiteit sleept ze aan de lopende band mannen het bed in. Om toch de ware te vinden gaat Marijke naar een kookworkshop voor singles, en ze neemt haar vriendin mee. Daar blijkt al snel dat iedereen op zijn of haar manier op zoek is naar de ware.
Voorspelbaar
Eigenlijk gaat deze dag helemaal niet over rokjesdag. Het leeuwendeel van de film is een soort speeddate-kooksessie waarbij we vooral alle karakters leren kennen, en kunnen puzzelen bij wie ze volgens Johan moeten eindigen. Dat puzzelen is niet heel lastig. Johan legt het er dik bovenop wie bij wie moet horen. En alle plotontwikkelingen worden zo overduidelijk aangekondigd dat zelfs een dove blinde ze nog niet ziet aankomen. Het gebrek aan durf dat de films van Nijenhuis uitstralen heb ik al eerder besproken, Rokjesdag past prima in het straatje van de bekende voorspelbaarheid. Voor een comedy valt er ook bitter weinig te lachen. En die vriendschap tussen Danielle en Marijke, die is wellicht de meest onwaarschijnlijke ooit op het witte doek.
Conclusie
Hoe langer de film duurde, hoe meer ik me ging afvragen wat voor mensen dit leuk vinden. Alle ontwikkelingen in deze film passen prima in een soap. Alleen neemt men daar vaak weken de tijd voor het uitwerken. Deze film heeft aanzienlijk minder tijd, dus men gaat recht op zijn doel af. Die gaat naar die, die komt uiteindelijk alsnog bij die, en die blijkt niet wie hij voorgaf te zijn. De karakters in de film zijn voortdurend verrast door alles wat ze overkomt. De kijker niet. Zelfs een avondje Netflixen zou ik met deze film nog niet aanraden, zonde van de tijd.
Jammer, het lijkt zo leuk als tijdverdrijf.
Ik denk dat er in het genre gewoon leukere te vinden zijn. Binnenkort doen we een top 10 RomCom films… Wie weet zit daar iets voor je bij?