De januari film: a guilty pleasure?

De feestdagen zijn achter de rug. Voor velen rest nog een paar dagen vrij, en dan begint het werk van alledag weer. Ook in de filmwereld ligt het commerciële hoogtepunt van het jaar achter ons. De kerstdagen zijn bij uitstek de periode waarin mensen een filmpje pakken, en de maatschappijen de grote kanonnen in stelling brengen. Maar dan volgt januari…

Na de kerst…
Januari is in Amerika de maand dat de grote studio’s de films lanceren waar weinig vertrouwen in was. Heel soms omdat men er commercieel geen goede kerstfilm inzag, maar meestal omdat de kwaliteit erbarmelijk is. In januari zijn de bezoekersaantallen ook lager. Mensen zien dit niet als het ideale moment om een filmpje te pakken. Dus waarom zou je dan een potentiële topper uitbrengen?

Oscarseizoen
Nederland is soms een uitzondering. Het Oscarseizoen komt eraan, en dan komen sommige kanshebbers die wereldwijd al draaien bij ons pas in de bioscoop. Zo heb ik door de jaren heen al diverse Oscarwinnaars in januari mogen bewonderen. Een voorbeeld is The Big Short. In Amerika draaide deze film in november, hier besloot men de film vanwege al het kerstgeweld wat later uit te brengen. Meestal zijn deze maanden voor mij een kans om een aantal kanshebbers nog snel even te zien voor ik mijn voorspellingen ga invullen. Maar verder is het deze maanden vaak armoede.

Legend of Hercules
Een mooi voorbeeld van een slechte januarifilm was gisteren toevallig op TV. The Legend of Hercules was in 2014 één van de slechtste films die ik zag. Zoveel overbodigheid, en dat voor productiekosten van 70 miljoen! Maar toen ik het gisteren zo zat te bekijken bedacht ik me ook dat dit soort films soms best even lekker zijn. Ik lachte me rot om het slechte acteren en de goedkope opzet. Tegenover elke Oscarwinnaar moet ook een Golden Raspberry staan. En veel januarifilms groeien uit tot iemands guilty pleasure. Wellicht heb je er zelf één?

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*