Before Sunrise

Als je op een gegeven moment helemaal in de sleur van je leventje zit, je baan en met name je huwelijk, denk je nog wel eens terug aan die ene mysterieuze jongen of meisje waar je in de trein een leuk gesprek mee hebt gehad. Wat zou er gebeurd zijn als… Waarom heb ik toen geen telefoonnummer gevraagd? Waarom ben ik niet met haar meegegaan? Achteraf kan je veel spijt hebben van dingen die je niet gedaan hebt. Om dat te voorkomen, moet je soms niet te veel nadenken maar gewoon doen! Dat moeten Jesse en Celine, de hoofdrolspelers uit Before Sunrise gedacht hebben.

Liefde onderweg
Jesse (Ethan Hawke) is een Amerikaanse jongen die zijn vriendin bezoekt die in Madrid studeert. Hij wordt echter gedumpt en wil terug naar huis. Op weg in de trein naar Wenen, waar zijn vliegtuig vertrekt, komt hij de jonge Franse Celine (Julie Delphy) tegen. Ze raken aan de praat en het klikt meteen. Als het net gezellig wordt, bereiken ze Wenen, maar Celine moet doorreizen. Aangezien zijn vliegtuig pas de volgende ochtend vertrekt, moet hij een nacht in Wenen doorbrengen en hij vraagt of Celine hem wil vergezellen. Ze zegt ja… De hele nacht zijn ze samen, wandelen ze langs de Donau, bezoeken ze kermissen, kroegjes en begraafplaatsen en… ze worden verliefd (wie had dat nu gedacht?). Maar het afscheid nadert.

Samen lossen we het op
Het meest opvallende aan de film is dat de twee jonge tortelduifjes de hele tijd praten. Het script moet honderden pagina’s dik zijn geweest. Ze hebben het over van alles, hun verledens, hun toekomsten, hun ideeën, gevoelens, overtuigingen. Ze leren elkaar echt goed kennen. Het is mooi om te zien hoe de film duidelijk een film over de strijd / het verschil tussen de seksen is, over dat mannen en vrouwen heel anders tegen dingen aankijken, maar dat de jonge geliefden respectvol met elkaar omgaan en er telkens samen uit komen.

Conclusie
Af en toe wordt het me wel een beetje te veel, het is alleen maar Jesse en Celine. Geen andere personages, geen stille momenten, haast geen muziek. Gelukkig acteren de beide toen nog redelijk onervaren acteurs vrij aardig. Het is net niet goed genoeg om je helemaal in te pakken, je blijft je er altijd van bewust dat het een film is en niet de werkelijkheid. Maar voor een film met een laag budget, toen nog redelijk onbekende acteurs (en dito regisseur), is het een alleraardigste en charmante film geworden. Het pijnlijke maar mooi gefilmde afscheid tussen Jesse en Celine was gelukkig geen definitieve maar kreeg een vervolg met het vorig jaar verschenen Before Sunset.