Bichunmoo

Bichunmoo wordt wel de Koreaanse Crouching Tiger, Hidden Dragon genoemd. En niet onterecht, wu shu werd door die kaskraker ook hier in het westen populair. Bichunmoo was toen hij af was de duurste Koreaanse film aller tijden. Daarnaast is deze film, net als veel Westerse films de laatste tijd, gebaseerd op een stripverhaal, een zeer bekend Koreaans stripverhaal uit de jaren 80. Dat klinkt in ieder geval allemaal vrij veelbelovend…

Verhaal
In 1343 wordt Azië overheerst door de Mongolen. Jinha is verliefd op de mooie Sullie. Zij is de dochter van de Mongoolse krijgsheer Taruga. Taruga wil echter een verbond sluiten met Namgung Jun-kwang en biedt hem zijn dochter’s hand. Jinha lijkt te zijn vermoord door Taruga’s bodyguards en daarom stemt Sullie in met hem te trouwen. Jinha leeft echter nog, hij komt erachter dat Taruga zijn familie heeft uitgemoord. Zijn familie was in het bezit van een boekrol met daarop een eeuwenoude vechtstijl; Bichun. Jinha is de enige die deze vechtstijl nog beheerst, terwijl Taruga zijn hand wil leggen op deze boekrol. Jinha komt na tien jaar terug, met een groep getrainde Chinese krijgers en bevrijdt zijn Sullie. Jinha wordt echter zo verteerd door haat dat hun relatie nooit meer hetzelfde zal zijn.

Ingewikkeld
Aziatische films hebben nogal eens de neiging langdradig en ingewikkeld te zijn (neem bijvoorbeeld de originele Ring). Helaas is dit ook waar voor Bichunmoo. Het verhaal is moeilijk te volgen. Wellicht mede doordat de namen voor ons westerlingen moeilijk te onthouden zijn en gezichten soms moeilijk uit elkaar te houden zijn. Daarnaast verandert Jinha zijn naam op een gegeven moment naar Jahalang, wat het ook niet duidelijker maakt. Als er vervolgens ook om de haverklap nieuwe belangrijke figuren opeens de film binnenstappen is het soms erg moeilijk om het hele verhaal goed te blijven volgen.

Uiterlijk
Wat echter wel gezegd moet worden is dat de film er werkelijk prachtig uitziet. De gevechten zijn erg mooi, met spring- en vliegwerk zoals we dat gezien hebben in Crouching Tiger, Hidden Dragon. De vechtstijl die Jinha beheerst, brengt ook de nodige effecten met zich mee. Hij steekt zijn zwaard in de grond en de bodem schiet snel omhoog in de richting van de tegenstander, alsof vlak onder de grond een kogel zijn kant op schiet. De tegenstander wil daarbij nog wel eens een been verliezen, of gewoon min of meer ontploffen. Bichunmoo is daarmee een behoorlijk bloedige film. De manier waarop mensen vermoord worden is behoorlijk hardhandig, maar/en erg mooi in beeld gebracht. Het is mij een raadsel waarom deze film volgens de Kijkwijzer op de hoes voor kinderen vanaf 12 jaar geschikt is. De film heeft bijzonder gewelddadige elementen en wat mij betreft is dit een gewone 16 jaar en ouder film.

Conclusie
Bichunmoo heeft als grote minpunt dat het verhaal te langdradig en te ingewikkeld is. Dit is geen onbekend punt als het gaat om Aziatische films (tenminste, vanuit een Westers oogpunt natuurlijk). De film ziet er echter wel prachtig uit; de omgevingen, de kostuums, en niet in het minst de verschrikkelijk mooie en snelle zwaardgevechten. Ongeacht de minpunten heb ik me verschrikkelijk goed met deze film vermaakt. Je moet er van houden zullen we maar zeggen.