Als je bij het lezen van de titel meteen denkt aan het bekende U2 nummer is het je vergeven. Tenslotte gaan zowel deze film als de song over de Noord Ierse Rellen in 1972. Een vreedzame protestmars in Derry liep toen door overmatig gewelddadig ingrijpen van het leger uit de hand: 13 doden en 14 gewonden. Tot de dag van vandaag is geen van de soldaten hiervoor gestraft.
De hel barst los
De film volgt enkele betrokkenen bij het drama alsof we naar een reallife soap kijken. Zwenkende camera’s, korrelig beeld, en vooral veel naturel acteerspel. Hoofdrolspeler Nesbitt ( o.a. bekend van Cold Feet en Lucky Break) vertolkt de rol van Ivan Cooper, organisator van een protestmars ter bevordering van de mensenrechten in Noord Ierland. Het blijkt al snel dat hij de gemoederen van alle betrokkenen niet onder controle kan houden. Door de provocerende aanwezigheid van het Britse leger slaat de vlam in de pan. Enkele jongeren maken zich los van de mars en beginnen met stenen te gooien. Als onverwacht uit onbekende hoek een schot klinkt, barst de hel los.
Zwart – wit
Paul Greengrass doet met Bloody Sunday zijn best een objectief beeld van de afschuwelijke gebeurtenissen te schilderen, maar slaagt hier maar gedeeltelijk in. Op één na worden alle soldaten aan Engelse zijde afgeschilderd als oververhitte pakjes dynamiet die niet kunnen wachten om een onschuldige Ier te doorzeven. Alle Ieren zijn niet veel meer dan onschuldige kwajongens en verbijsterde ouderen. Hoewel dat laatste misschien waar was, worden de verhoudingen in Bloody Sunday wel heel erg zwart-wit weergegeven.
Ik weet van niks
Toch wordt uit deze film wel duidelijk dat Engeland in zijn strijd tegen de IRA weinig middelen schuwde. Films als In the Name of the Father en Bloody Sunday verhalen over onrecht wat zelfs jaren na dato nog niet afdoende ongedaan is gemaakt. Dat het de Engelsen allemaal nog steeds erg hoog zit bleek onder andere uit het feit dat half Engeland er schade van sprak dat Lady Di destijds naar een voorstelling van The Devil’s Own ging. Dat Bloody Sunday diverse nationale internationale prijzen wint voorkwam niet dat de film na één week nergens in Engeland meer vertoond werd. Men weet van niets, en men wil het ook allemaal niet weten.
Conclusie
Als je in een geschiedenisboek leest dat het leger het vuur opende op onschuldige burgers, en dat daarbij 13 doden zijn gevallen, dan valt je dat min of meer mee. Doordat je het allemaal leest uit een boek blijf je afstandelijk. Beeld neemt die afstand weg, en brengt de kijker genadeloos dicht bij de realiteit, en die is hard. Bloody Sunday is misschien ietwat eenzijdig, maar verteld wel een verhaal dat verteld moest worden.
Be the first to comment