Magic Mike XXL

Een paar jaar geleden was strippen een onverwachte hype in onze bioscopen. Steven Soderbergh verraste het vrouwelijk publiek met een film waarin men zich kon vergapen aan de dancemoves en het afgetrainde lijf van Channing Tatum. Steven probeerde verder ook nog een verhaal te vertellen, maar daar zat het publiek niet zo op te wachten. Als de gillende vrouwen al kritiek hadden was het dat men meer acts en naakt had willen zien. De tweede film heeft als bijvoegsel XXL, dus dat geeft te denken…

Roadtrip met strippers
Mike probeert het te redden als zelfstandig ondernemer. Zijn zaken lopen echter maar matig, en hij lijkt het dansen toch te missen. Zijn vroegere collega’s willen hun strippercarrières beëindigen met een knal: een stripperconventie (bestaat zoiets) in Myrtle Beach. Nog één keertje alles geven, genieten van de aanbidding van gillende dames en flink cashen. Mike twijfelt maar gaat uiteindelijk toch mee. Wat volgt is een roadtrip waar alle mannen zichzelf en hun eigenwaarde weer terugvinden.

Fantasie
Deel één van deze serie had enige pretenties, het gaat tenslotte om Steven Soderbergh. Men probeerde potdomme enige lagen in het verhaal aan te brengen. Magic Mike XXL laat dit helemaal los. Men weet wat het publiek wil, en besluit dan ook dit gewoon te geven. Deze film zit vol met optredens en mannelijke lijven. Toch is deze film niet puur een vrouwenfantasie. Ook mannen komen zeker aan hun trekken. Hordes bloedmooie vrouwen die je overladen met adoratie, hormonen en geld? Klinkt niet heel erg slecht.

Conclusie
De film vraagt qua verhaal veel van de kijker. Stripperconventies? Stripper dance-off toernooien? Euh… okay? Elke keer als de film iets van een verhaaltje probeert aan te brengen verliest het zijn vaart. De film moet het gewoon vooral hebben van de onderlinge kameraadschap, dansscènes en mannelijk naakt. Ga je daarvoor, dan heb je een prima avond. Beoordeel je Magic Mike XXL als film, dan is het geheel toch een beetje magertjes.