Bruce Almighty

Jim Carrey is een tijdje de serieuze toer op gegaan, maar de Oscar die hij zo graag wilde bleef uit. Nu is hij weer terug in het genre dat hem een ster maakte: de comedy. Carrey mag eindelijk weer doen wat zijn fans toch het liefste van hem zien: gekke bekken trekken, beetje schreeuwen en vooral onaangepast zijn.

I’ve got the power
Journalist Bruce (Carrey) heeft een behoorlijke rotdag. Het door hem begeerde baantje als Nieuwslezer wordt door zijn grootste concurrent ingepikt. Een groepje straatvechters ramt hem in elkaar. Zijn hond plast tegen zijn luie stoel en TV. Als zijn vriendin hem tijdens zijn klaagzang ook nog niet genoeg troost weet Bruce genoeg. God is tegen hem. Hij barst los in een langdurige tirade tegen god. God (Freeman) is het gezeik van Bruce zat en doet hem een aanbod. Bruce mag laten zien dat hij het allemaal beter kan dan God. Bruce krijgt Gods krachten om te doen wat hem goeddunkt.

Tijdsnood
Bruce Almighty begint met een behoorlijke introductie. Men neemt ruim een half uur de tijd om het gegeven van de film uit de doeken te doen. Aangezien de film (na stevig te zijn ingekort) nog geen anderhalf uur duurt, is een half uur wel erg veel. De grootste lol van de film moet komen van de grappen en grollen die Bruce uithaalt met zijn goddelijke krachten. Dat gebeurt ook, maar helaas is deze periode te kort. Regisseur Shadyac heeft namelijk nog een van moraal overlopende finale in petto die ook weer een half uur in beslag neemt. Daardoor komt de film halverwege al in tijdsnood.

Bidden
Carrey doet aardig zijn best, maar het is Freeman die duidelijk de meeste lol heeft. Als ontspannen en relativerende god brengt hij zijn rol met de juiste luchtigheid. De scènes met interactie tussen Bruce en God zijn dan ook verreweg de geestigste. Gaandeweg leert Bruce dat God zijn zo makkelijk nog niet is. In eerste instantie willigt hij zonder nadenken alle gebeden in. Dit heeft echter tot gevolg dat zo’n 400.000 mensen dezelfde lotto winnen en de ingewilligde wensen van diverse mensen met elkaar botsen. Hij zal dus elk gebed dezelfde aandacht moeten geven. Dit is echter een behoorlijke taak, aangezien hij alleen al in zijn eigen stad meer dan 3 miljoen gebeden per dag kan verwerken…

Conclusie
Bruce Almighty is bij vlagen een uiterst geestige film die een flink publiek zal bekoren. Jammer genoeg heeft regisseur Shadyac zijn prioriteiten niet op een rijtje. Wat is nu de bedoeling van een comedy? Een film lang lekker lachen, of ruim een half uur volproppen met mierzoete moraallessen? Het publiek mag veel te kort lachen om Bruce Almighty. Een zeer krappe voldoende, maar er had veel meer ingezeten. De cast redt de film, de regie mag zich eens achter de oren krabben.