Bulletproof Monk

Nog niet zo lang geleden hingen er overal in de stad posters die de film Bulletproof Monk aankondigden. Op de poster waren kungfumeester Chow Yun-Fat en grappenmaker Sean William Scott te zien. ‘Ah, een actiecomedy á la Shanghai Noon, maar dan met betere acteurs,’ dacht ik. Niets bleek echter minder waar. Bulletproof Monk is bedoeld als een echte, serieuze actiefilm. 

De Rol
We schrijven het jaar 1943, Tibet. In de Tempel van de Sublieme Waarheid wordt de boekrol van het Ultieme bewaard. Degene die de tekst van deze rol volledig opleest krijgt een uitzonderlijke macht die hem in staat stelt om over de gehele wereld te heersen. De boekrol wordt al zestig jaar lang bewaakt door een oude Tibetaanse monnik en het is nu aan de jonge naamloze monnik (Chow Yun-Fat) om deze taak over te nemen. De macht die de rol met zich meebrengt trekt helaas ook een hoop kwaadwillende lieden aan. Vlak nadat de naamloze monnik als bewaker van de rol is aangesteld, vallen de Nazi’s de tempel binnen. Alle monniken worden vermoord, maar de bewaker van de rol weet te ontkomen. Dit tot grote woede en frustratie van de Nazi-commandant. Hij is vastbesloten om de boekrol in handen te krijgen.

Samen sterk
Het is inmiddels 2003 en we bevinden ons in New York. Er zijn zestig jaren verstreken en de boekrol heeft een nieuwe bewaker nodig. De naamloze monnik wordt nog steeds achterna gezeten door de Nazi-commandant en zijn handlangers, maar hij is niet de enige die het moeilijk heeft. De jonge straatrover Kar (Sean William Scott) wordt achterna gezeten door de politie. Terwijl beide heren worden achtervolgd, knallen ze in een druk metrostation toevallig boven op elkaar. Samen vluchten ze naar buiten. Kar vindt de monnik echter maar een vreemde vogel en wil hem dan ook zo snel mogelijk kwijt. De monnik denkt daar anders over en ziet in Kar de nieuwe mogelijke bewaker van de boekrol. Uiteindelijk vormen de twee een alliantie tegen het kwaad in de vorm van de oude Nazi-commandant om zo de wereld van haar ondergang te redden.

Het meisje
In een verhaal waarin twee totaal verschillende mannen het samen opnemen tegen het kwaad, mag één element natuurlijk niet ontbreken en dat is ‘het meisje.’ In Bulletproof Monk wordt deze rol gespeeld door Jaime King. Haar aandeel in de film is eigenlijk minimaal, maar het lijkt erop alsof voor dit soort films een regel bestaat dat er een meisje (lees: love interest) moet zijn. En het staat natuurlijk niet verkeerd, zo’n mooie vrouw op de filmposter.

Clichés
Het aantal clichés in Bulletproof Monk beperkt zich echter niet tot het meisje. De film bulkt van de clichés. Natuurlijk is er de strijd tussen goed en kwaad. De Nazi’s (het kwaad) staan op het punt om een machtig wapen in handen te krijgen waarmee ze over de wereld kunnen regeren. Dit betekent natuurlijk het einde van alles en iedereen, behalve voor degenen die blond haar en blauwe ogen hebben. Dan is er de ongedisciplineerde straatrover Kar, die de taak van rolbewaker niet waardig lijkt maar uiteindelijk toch de meest geschikte kandidaat is. En, ten slotte, zijn er natuurlijk nog de namen van de Tibetaanse tempel, de boekrol en de film zelf. Namen als Tempel van de Sublieme Waarheid, Boekrol van het Ultieme en Bulletproof Monk zijn eigenlijk allemaal net even iets te simpel.

Comedy?
Al deze clichés doen haast vermoeden dat deze film toch als comedy bedoeld is. En een aantal scènes draagt hier ook wel aan bij. De gevechten en de verhaallijn zijn af en toe dusdanig simpel, dat je jezelf als kijker niet echt serieus genomen voelt. Dan moet dit dus toch haast wel een comedy zijn!? Maar nee, veel meer dan af en toe een flauwe glimlach wist de film bij mij niet op te wekken. Sean William Scott, de grappenmaker, blijft voor zijn doen erg serieus en alleen zijn karakteristieke hoofd doet herinneren aan Stiffler uit American Pie. Dit is misschien ook wel het punt waar het mis gaat in deze film. Scott blijft Stiffler en ook als hij geen grappen maakt, is hij niet echt serieus te nemen. Als actieheld is Scott absoluut niet geloofwaardig.

Conclusie
Bulletproof Monk is leuk als je van een simpel, doorsnee verhaaltje houdt. Niet teveel diepgang en niet te moeilijk. Bulletproof Monk is niet leuk als je van goede Martial Arts films houdt, van comedies met Sean William Scott of van verhalen met enige diepgang. Kort gezegd, Bulletproof Monk slaat iedere plank mis. Het is geen comedy, maar ook zeker geen goede actiefilm. Laat Chow Yun-Fat alsjeblieft een serieuze kungfukrijger spelen, zoals in Crouching Tiger Hidden Dragon en laat Scott alsjeblieft grappen maken in films als American Pie en Road Trip. Als er maar geen Bulletproof Monk 2 komt…