Capote

Truman Capote is een van de meer bekende Amerikaanse auteurs uit de vorige eeuw. De titels ‘Breakfast at Tiffany’s’ en ‘In Cold Blood’ laten misschien al een paar lichtjes branden. De film Capote gaat over de man Capote en zijn obsessie voor een moord gepleegd in het absolute nergens. Het is een portret van een man die alles deed voor zijn boek.

Een bijzonder persoon
De eerlijkheid gebied te zeggen dat mijn literatuurkennis niet van een dusdanig niveau was dat ik bij het horen van de naam Truman Capote direct al zijn werken kon opnoemen. Sterker nog als iemand mij had verteld dat het een maffiabaas was geweest had ik hem ook gelooft. Maar goed, de film Capote geeft een bijzonder goed inzicht in de persoon Truman Capote en zijn bijzondere interesse voor een op het oog oninteressante moordzaak. Op het platteland van Kansas wordt een gezin door geweld om het leven gebracht. De jonge journalist Capote leest het in de krant en wil er een stuk over schrijven. Eenmaal aangekomen in het dorp waar het plaatsvond wordt Capote bevangen door het leed, de zoektocht naar de daders en de toedracht. Op weg naar de waarheid gaat hij zich steeds meer ingraven in de feiten.

De één zijn dood…
Een van die feiten is dat de daders worden gepakt. Capote komt in aanraking met één van de daders en raakt dusdanig geïntrigeerd door de persoon dat hij besluit om langer te blijven en onderzoek te doen naar de moordenaars. Dit resulteert in het feit dat hij voor rechtelijke ondersteuning zorgt en hun ook in de gevangenis blijft bezoeken. Zijn interesse heeft twee kanten. Ten eerste een puur zakelijke. Indien Capote een boek kan schrijven over zijn belevingen en de situatie kan het zijn definitieve doorbraak betekenen. Ten tweede is er een sterk emotionele betrokkenheid. Onbewust is Capote onderdeel geworden van het leven van de moordenaars en zij van zijn leven. De vraag is of de één wel zonder de ander kan.

De man Capote
Het is niet meer dan terecht dat Philip Seymour Hoffman de Oscar heeft gekregen voor beste mannelijke hoofdrol (in deze film). Op tv zag ik beelden van de ‘echte’ Truman capote en de ‘echte’ Seymour Hoffman. Met de kennis in het achterhoofd dat Hoffman maanden lang in isolatie heeft gestudeerd op de bewegingen, spraak en mimiek van Capote is het niet meer dan logisch dat hij bijna zelf Capote werd. Omdat ik niets wist van de persoon Capote was ik aanvankelijk een beetje verbaasd door de stem van Capote, maar kennelijk is het niets minder dan de waarheid. Bekijk de film en je weet waar ik het over heb. Daarnaast is alles wat er aan acteerprestaties wordt neergezet in deze film van een bijzondere klasse. Ook de vrouwelijke hoofdrol en de bijrollen zijn prijzenswaardig.

De film Capote
Ook de film Capote is een bijzonder goed geheel geworden. Als ongeïnformeerde kijker heb je totaal geen idee waar het verhaal heengaat. Ik was aangenaam verrast door het totaal en kon me absoluut vinden in de hoge waardering die de film kreeg op één van de meest bekende internationale filmsites. Er moeten echter een paar kleine kanttekeningen geplaatst worden. Het enige grote punt van kritiek is dat de film soms iets sneller had gemogen. De traagheid is dan wel de grote kracht, maar tevens ook de grootste zwakte. Er zijn een aantal momenten waarop het de aandacht van de kijker maar ternauwernood vast kan houden. Maar dit is eigenlijk het enige wat direct in mij opkomt.

Conclusie
Capote is een bijzonder goede film die zeker de moeite van het kijken waard is. Verwacht geen snelle actie maar een zeer gedegen uiteenzetting van de persoon Truman Capote en zijn ontwikkeling. Het is een film die je misschien niet zal aanzetten tot denken maar die wel een zeer goede indruk zal achterlaten als je de bioscoopzaal verlaat. Daarnaast is het goed voor de algemene ontwikkeling om mee te kunnen praten over Truman Capote, want wie kent Breakfast at Tiffany’s nou niet?