Horror is niet echt een typisch Nederlands genre zoals de oorlogsfilms dat wel zijn. Maar zal daar verandering in komen nu er twee horrorfilms klaarliggen van eigen bodem? Doodeind mag het spits afbijten en de volgende Nederlandse horrorfilm wordt Sl8n8. Dan ligt er ergens ook nog de horror Worst Case Scenario op de planken waarvan in ieder geval de trailers op internet te vinden zijn. Doodeind en Sl8n8 kunnen het begin of het einde betekenen in deze opleving van Nederlandse horror. We zullen zien!
Verlaten spookhuis
Van de talloze Amerikaanse horrors die we onder onze neus krijgen, weet Doodeind meteen al geen afstand te nemen. Ook in Doodeind komen een groepje vakantie vierende jongeren in een spookhuis terecht die ze één voor één het leven kan gaan kosten. Wat ik persoonlijk kan waarderen, is als deze groep rond het kampvuur Fun Factory en de DJ Cat-show bespreken. Heel herkenbaar, want ook ik heb in mijn jeugd deze programma’s voorbij zien komen. Een slimme manier om je bij de groep te betrekken, want nu heb je wat met ze gemeen en kun je met ze meeleven. Afijn, eenmaal in het verlaten huis, kom je er al gauw achter dat er iets niet pluis is en dat de gevolgen niet al te prettig zullen zijn. Iets in het huis is uit op wraak.
Blijf bij elkaar
In horrorfilms weet je dat er slachtoffers gaan vallen zodra de groep vrienden uiteen valt en er mensen alleen op uitgaan. Het verraste me daarom dat er in tegenstelling tot al die andere horrors een keer werd voorgesteld bij elkaar te blijven. Op zich heel verstandig, maar uiteraard van korte duur. Het is natuurlijk veel enger om de personages één voor één op gruwelijke wijze de dood in te jagen.
Slap verhaaltje
Ik wil toch even kwijt dat Doodeind een film is met een lekkere griezelsfeer en de special effects mogen er ook wezen. Er zit dus wel degelijk potentie in de Nederhorror (zoals het al is genoemd). Het verhaal is hier en daar alleen nog een beetje slapjes. Zo vraag je je als kijker af wat de scène met Han Pekel nou voor meerwaarde heeft. Die heeft deze scène dan ook duidelijk niet. En als het grappig bedoeld is, dan is dat bij mij in ieder geval niet overgekomen. Daarnaast wordt er in het verhaal gesproken over the Book of Shadows. Wat ontzettend fantasieloos.
Conclusie
Al met al wordt er in Doodeind helemaal niet zo slecht geacteerd. Middelmaat is het juiste woord en met middelmaat zijn velen nog ver gekomen. De verwijzing naar Stephen King’s Cujo kan ik wel weer waarderen. Maar belangrijker is dat Doodeind de sfeer goed weet neer te zetten. Een pluspunt voor een horrorfilm. Nu nog met een steviger origineler verhaal komen en de Nederhorror is straks niet meer weg te denken. Doodeind heeft het spits afgebeten en is niet heel erg slecht, maar ook zeker geen nieuwe De Lift.
Be the first to comment