Na een lang jaar werken is iedereen wel toe aan de zomervakantie. Maar niet iedereen vliegt meteen naar Bali of Kreta. Sommigen van ons wacht een lange autorit naar Frankrijk of een Camping in Gelderland. En andere pechvogels blijven de hele vakantie thuis. Voor die mensen een lijstje van films om de essentie van zomervakantie in huis te halen. En voor anderen om alvast in de stemming te komen.
Roman Holiday – 1953
Vakantie in Rome klinkt voor iedereen aanlokkelijk. Maar voor Prinses Ann is het vooral een aaneenschakeling van plichtplegingen. Op een avond weet ze stiekem haar gouden kooi te verlaten en ontmoet ze Joe Bradley, een journalist. Deze neemt haar mee naar huis. Als hij erachter komt wie Ann is probeert hij haar te verleiden tot een dagje “lekker niets doen” in Rome. Deze klassieke romantische comedy herbergt ook nog eens twee groten uit de filmgeschiedenis: Gregory Peck en Audrey Hepburn. Dat, de prachtige stad Rome, en de drie Oscars die deze film won zou genoeg motivatie moeten zijn om deze film te zien.
National Lampoon’s Vacation – 1983
Clark (Chevy Chase) wil meer tijd met zijn gezin doorbrengen, en dus volgt er een roadtrip naar pretpark Walley World. Dit gaat natuurlijk met vallen en opstaan. De ideale film voor iedereen die vroeger 11 uur achter in de auto heeft moeten doorbrengen onderweg naar Frankrijk met een stapel Donald Ducks en een Gameboy zonder batterijen. Het script is van John Hughes en de regie door Harold Ramis, need we say more? Drie sequels en een (zeer matige) remake volgden.
Stand by Me – 1986
Deze Stephen King verfilming heeft uiteraard een schrijver als protagonist, maar is toch iets geheel anders dan we van hem gewend zijn. Stand By Me gaat vooral over die tijd in je leven dat vriendschappen mede vormen wie je bent. De film raakte een juiste snaar bij het publiek, en heeft jaren later nog steeds een behoorlijke cult following. Prima rollen van jonge acteurs die later om wisselende reden beroemd zouden worden. De toon van de film zat achteraf ook in hun carrières verscholen.
Dirty Dancing – 1987
Fout, Guilty Pleasure of gewoon persoonlijke favoriet. Maar bijna iedereen heeft deze film wel eens gezien, en iedereen kent de begeleidende mega-hit. Het zeer bescheiden budget van zes miljoen leverde een kassucces op en maakte van Patrick Swayze (even daarvoor doorgebroken met North & South) een megaster. En dat terwijl co-ster Jennifer Grey aanvankelijk hem helemaal niet zag zitten.
Weekend at Bernie’s – 1989
Het hoe en waarom van deze film is niet enorm belangrijk. Het komt er vooral op neer dat twee jongens een weekendje doorbrengen in de Hamptons. De gastheer: hun overleden baas Bernie. Door te doen alsof Bernie nog leeft zijn ze de hit van het weekend. De film is niet eens bijzonder goed, maar door de jaren heen wel een cultvoorbeeldje uit de jaren 80 geworden. Talloze verwijzingen in series als Family Guy en How I Met Your Mother bewijzen dat.
Don’t Tell Mum the Babysitter is Dead – 1991
Wellicht één van mijn favoriete not-so-guilty-pleasures uit mijn tienertijd. Sue Ellen (Christina Applegate) is blij dat haar moeder op vakantie gaat; nu kan ze een hele zomer doen wat ze wil. Helaas scheept mams het gezin op met een vreselijk oud mens als babysitter. Als deze komt te overlijden besluiten Sue Ellen en haar zus en broers om het geheim te houden en zichzelf te redden deze zomer. Let ook op de kleine bijrol van David Duchovny. De quote “I’m on top of it Rose!” zit nog steeds in mijn geheugen gebrand.
Dazed and Confused – 1993
Het einde van het schooljaar staat voor de deur. Voor sommigen een belangrijk moment, wat gaat het leven na Highschool brengen? En anderen bereiden zich voor op een nieuwe rol volgend jaar op dezelfde school. Dazed and Confused was een onverwachte hit met kleine rollen van latere grote sterren als Matthew McConaughey, Ben Affleck, Renée Zellweger en Milla Jovovich (en vele andere bekende gezichten).
The Beach – 2000
In het bezit van een geheimzinnige map is de twintiger Richard op zoek naar het ultieme ongerepte tropische paradijs. Maar het verblijf in dat paradijs is niet zonder problemen. De film staat bekend als het project dat de vriendschap tussen regisseur Danny Boyle en acteur Ewan McGregor deed vertroebelen. Boyle zou extra budget hebben gekregen door de hoofdpersoon Amerikaan te maken en DiCaprio te casten. Waar of niet, de film blijft het kijken waard (al is het boek uiteraard weer eens beter).
Eurotrip – 2004
Amerikanen en hun stereotype beelden van Europa. Er zijn honderden films over gemaakt. Gelukkig heeft Eurotrip ook nog wat Amerikaanse zelfspot als het gaat om Amsterdam en de eeuwige drugs die je daar uiteraard overal voor een prikkie “zou” kunnen kopen. De film is zeker geen hoogvlieger maar wel een prima guilty pleasure als hij op TV voorbij komt. En dat liedje (Scotty Doesn’t Know) krijg je niet snel uit je hoofd. Thanks Matt Damon!
Vicky Cristina Barcelona – 2008
In de jaren ’90 was ik geen groot fan van Woody Allen. Ik vond zijn films vooral “blah”, en zijn drukke neurotische personages irriteerden me mateloos. De laatste jaren is hij echter aan een lofzang op Europese steden begonnen. Veel van zijn hedendaagse films zijn een onderzoek naar wat relaties, affaires en mensen al dan niet met elkaar bind in het leven, met een mooie stad als achtergrond. Wat dat betreft kom je in deze film prima aan je trekken.
Be the first to comment