We gaven je al een lijstje met moderne romantische komedies om je tijdens de winterdagen te verwarmen. Maar wellicht ben jij meer van het klassieke werk. Wil je 10 evergreens om je tijdens het kouder wordende weer te verwarmen? Bij deze een lijstje van klassieke must-see’s.
It Happened One Night (1934)
Clark Gable en Claudette Colbert zijn in vorm in Frank Carpa’s IHON. Het verhaal is vergelijkbaar met tientallen soortgelijke films uit deze periode: man en vrouw zijn tot elkaar veroordeeld, en proberen van elkaar te profiteren. Gedurende de film groeit de seksuele spanning, en uiteindelijk beseffen de twee dat ze van elkaar zijn gaan houden. De film zit vol prachtige typetjes die vaak verrassend uit de hoek komen. En die filmtitel: filmtitels uit vroeger tijden klinken altijd net even iets mooier en episch.
His Girl Friday (1940)
Cary Grant en Rosalind Russel schitteren in deze komedie die bol staat van de slimme en snelle dialogen. Voor die tijd was het tempo zo snel dat het publiek er echt even aan moest wennen. Grant speelt een hoofdredacteur van een krant, altijd opzoek naar het heetste nieuws. In HGF krijgt hij het aan de stok krijgt met ex-vrouw en sterverslaggeefster Hildy (Russel).
The Philadelphia Story (1940)
Een Broadway verfilming met een sterrencast: Grant, Hepburn en Stewart schitteren in dit meesterwerkje van George Cukor en Philip Barry. Na haar ontslag bij RKO kon Hepburn’s negatieve imago wel een succesje gebruiken. Ze bezat de rechten van het theaterstuk, en zorgde er hoogstpersoonlijk voor dat de film er kwam. De rest is geschiedenis. Een glorieuze comeback.
The Lady Eve (1941)
Weer een zogenaamde Screwball komedie. Ook nu staat de oorlog tussen de seksen garant voor enkele snelle dialogen en leuke teksten. Een verleidster is uit op het geld van de argeloze Hopsie, maar deze lijkt haar avances te weerstaan. Het plan wordt er niet makkelijker op als ze echt verliefd op hem lijkt te worden. Zo’n heerlijke niets aan de hand film waar je de ontwikkelingen prima kan voorspellen, en dat helemaal niets uitmaakt.
Meet me in St. Louis (1944)
Judy Garland, Musicals, gezin als de hoeksteen van de samenleving… alles klinkt als een lekkere “niks aan de hand” musical. Maar regisseur Minnelli weet op unieke wijze soms scherpe duistere kanttekeningen te plaatsen bij het gezinsleven in een (voor toen) nieuwe tijd. Dit maakte MMISL tot een onvervalste klassieker met geweldige liedjes en een prachtige stijl.
Singin’ in the Rain (1952)
De overgang van stomme films naar zgn ‘talkies’ vormt de achtergrond voor deze romantische musical. Megaster Gene Kelly zingt natuurlijk het iconische lied Singin’in the rain, en valt voor Debbie Reynolds, die aanvankelijk niets van hem moet hebben. Een film die iedereen minimaal eens gezien moet hebben. Voor iedereen die vorig jaar na La La Land meer zang en dans wil.
Roman Holiday (1953)
Greogory Peck en Audrey Hepburn, schitteren in deze Oscar winnende komedie. Een prinses is haar gouden kooi zat en probeert zich als gewoon meisje voor te doen. Ze ontmoet een Amerikaanse journalist, en samen proberen ze het beste van hun samenzijn in prachtig Rome te maken. Hepburn brak met deze film keihard door, en de film zorgt ook heden ten dage nog voor inspiratie. Veel plotelementen uit deze film zijn tegenwoordig niet meer uit het romcom genre weg te denken.
The Apartment (1960)
Deze klassieker van Billy Wilder mocht natuurlijk niet ontbreken. Een man (C.C. Baxter) leent zijn appartement uit aan zijn bazen voor overspelige affaires, en dat was als plot voor de tijd extreem gedurfd. Dat de maîtresse van zijn baas ook de droomvrouw van Baxter is maakt het er niet makkelijker op. De satirische en maatschappijkritische ondertoon geeft deze film zeker iets extra’s.
Breakfast at Tiffany’s (1961)
Truman Capote werd niet alleen beroemd door een werk over enkele gruwelijke moorden. Zijn verhaal over een man die verliefd wordt op een vrij avontuurlijke en losbandige dame (In het boek een Call Girl) maakte van Audrey Hepburn een popcultureel icoon. Ook nu nog kan men tot in de IKEA aan toe bekende foto’s van deze film vinden, liedjes worden er aan gewijd, en alleen al de openingsscène is geniaal in al zijn eenvoud.
Annie Hall (1977)
Door zijn gerommel met zijn aangenomen stiefdochter zouden mensen wel eens kunnen vergeten dat Woody Allen ook nog een begenadigd filmmaker is. Deze film over twee neurotische mensen en hun moeizame relatie zou volgens ingewijden rechtstreeks gebaseerd zijn op de relatie van hoofdrolspeelster Diane Keaton en Woody Allen zelf, iets dat Allen altijd bleef ontkennen. Andere aanrader: Manhattan.
Be the first to comment