Broeders

De burgeroorlog in Syrië en de diverse verhalen rond vermeende Syrië-gangers leveren niet altijd het zwart-wit beeld op dat de politiek en sommige media graag willen schetsen. Schrijvers Marc Linssen, Roeland Linssen, Alma Popeyus willen met hun script de kijker een complexer beeld laten zien. Dit alles is in handen van regisseur Hanro Smitsman die de laatste jaren vooral scoorde met veel (prima) TV-series. Ik wist van te voren verder weinig van de film, en ging er dan ook vrij open in.

“Hij hoort er echt bij hé? Wat betekent dit voor ons?”

Naar Syrië
Als de ietwat naïeve Yasin (Bilal Wahib) in het Midden-Oosten van de aardbodem lijkt verdwenen maakt niet alleen diens familie zich zorgen. De Nederlandse overheid denkt dat hij naar Syrië is gegaan om daar te gaan vechten. Midden in de nacht doen ze een inval bij zijn ouders. De familie maakt zich zorgen om het lot van Yasin, en hun toekomst in de Nederlandse maatschappij. Oudste broer Mourad (Walid Benmbarek) wil naar Syrië om te gaan zoeken, maar zijn ouders zijn bang dat hij dan zijn goede positie in het Nederlandse leger op het spel zet. Hassan (Achmed Akkabi) is het zwarte schaap van de familie, maar ook de enige die niet veel te verliezen heeft. In het vluchtelingenkamp aangekomen ontdekt hij dat Yasin een vriendinnetje had, en naar Syrië is gegaan om haar ouders te ontmoeten. Mourad is inmiddels alsnog naar het Midden-Oosten vertrokken, en samen steken de broers de grens naar Syrië over om hun broer te vinden.

Iedereen is menselijk
De tocht van Mourad en Hassan voert hun langs allemaal personages die zo goed en kwaad als het gaat met de oorlog proberen te leven. De verschrikkingen van de gevechten worden goed in beeld gebracht, met voor Nederlandse normen prima locaties en een zeer geloofwaardige omgeving. De steden die de broers aandoen zijn niet meer dan verweerde geraamtes die je ook op de journaalbeelden ziet. De oorlog en de nauwe scheidslijn tussen leven en dood komt helemaal tot zijn recht in een scene waarin de broers oog in oog komen met een kind en een pistool. Hij wil hun geld en mobiele telefoon. Voor de westerlingen zijn deze artikelen een vanzelfsprekendheid, voor de jongen een manier om te overleven. Het ene moment is het jongetje een gevaar met een pistool, en daarna een kwetsbaar kind. Het is tijdens deze momenten dat niet alleen Hassan, maar ook de filmkijker de gevolgen van oorlog recht in de ogen kijkt

Yasin
Het interessantste deel van de film is eigenlijk de odyssee van de beide broers op zoek naar Yasin. Minder interessant blijkt al snel het plot rond Yasin zelf. De flashback vertellingen zijn voorspelbaar, en de naïviteit van Yasin en zijn nieuwe vriendin grenst vaak aan het ongeloofwaardige. Als een boze Hassan opmerkt dat Yasin zijn ellende aan zichzelf te danken heeft ben je dat als kijker wel met hem eens. Het laatste deel van de film brengt de broers in de boezem van ISIS. Ze moeten een gevaarlijk spel spelen om hun broer uit zijn benauwde situatie te krijgen. Helaas is hun broer inmiddels niet meer de naïeve zorgeloze jongen die ze van vroeger kenden. De hele film is zorgvuldig opgebouwd, en dan komt het rauwe en schokkend bedoelde einde een beetje gehaast en te snel op je dak vallen.

Conclusie
Broeders is voor 75% een enorm goede film. De chemie tussen Mourad en Hassan maakt het eerste deel van de film zeer onderhoudend. De door oorlog verteerde wereld waarin zij zich begeven ziet er zeer geloofwaardig uit. De verschillende verhalen van mensen die ze tegenkomen kleden het drama dat Syrië is aan. Jammer genoeg gaat de film vervolgens over in een soort Thriller tijdens hun contacten met ISIS. Dit laatste stukje is best spannend, maar eindigt zo abrupt dat ik als kijker toch een beetje met een kater achterblijf. De film laat wel effectief zien hoe complex de situatie in het door oorlog verscheurde land is, en dat goed en kwaad heel grijze begrippen zijn geworden. Een prima film, maar het blijft knagen dat er nog meer in had gezeten.