Nog maar een maand geleden bespraken we The Dark Crystal, een favoriete fantasy uit de jaren ’80. Dit was de eerste grote speelfilm van de hand van Jim Henson waar poppen een rol spelen in een prachtig ontworpen fantasiewereld. The Dark Crystal wordt vaak in één adem met Labyrinth genoemd. Waar in The Dark Crystal alle personages in de vorm van poppen tot uiting komen, spelen in Labyrinth ook weer ‘gewoon’ acteurs mee. Een opvallende verschijning in deze combinatie van mensen en poppen is glamrocker David Bowie. Naast dat hij de rol van Goblin King Jareth op zich nam, schreef en componeerde hij ook de muziek voor de film.
“You have thirteen hours in which to solve the labyrinth, before your baby brother becomes one of us… forever.”
Weg met dat broertje
Sarah (Connelly) heeft het maar moeilijk. Ze moet veel te vaak naar haar zin op haar broertje passen. En wanneer dat broertje het op een avond op een huilen zet, wenst Sarah dat de goblins haar broertje komen ophalen. Een wens die door de goblins graag in vervulling wordt gebracht. En zo geschiedde. Sarah realiseert zich vrijwel meteen dat dit niet echt haar bedoeling was en Goblin King Jareth (Bowie) geeft Sarah een kans haar broertje terug te krijgen. Het enige wat ze hoeft te doen is binnen 13 uur het labyrinth oplossen om zo bij het kasteel van de Goblin King te komen. Helaas is het labyrinth niet zo heel eenvoudig en zal Sarah de nodige lessen over vriendschap en doorzettingsvermogen leren voor ze bij het kasteel komt.
Opnieuw een prachtige wereld
Brian Froud, die ook van grote betekenis is geweest voor The Dark Crystal, heeft zich met name gestort op het ontwerpen van de goblins en de andere wezens die in Labyrinth zijn verschenen. Leuk detail is dat hij tevens de vader is van het baby broertje Toby. Natuurlijk hebben naast Froud nog tal van anderen zich beziggehouden met het creëren van de wereld voor Labyrinth. En ze hebben een prachtige en griezelige omgeving weten te maken. Een Labyrinth waar je zelf liever niet in terecht zou komen. Hoewel sommige creaties in de film compleet origineel zijn, zie je in andere creaties heel duidelijk de invloed van de Muppets terug. En daarmee weet Henson duidelijk zijn stempel op het product te drukken: nieuw maar wel vertrouwd.
Bonus bonus
De DVD die ik tot mijn beschikking had herbergde een ware schat aan bonusmateriaal. Zelf vind ik het leukste aan “Inside the Labyrinth” om te zien met hoeveel plezier een grote ster als David Bowie aan het project gewerkt heeft. Zonder er veel voor terug te vragen heeft hij de muziek voor de film geschreven en gecomponeerd. Naast het vele bonusmateriaal bestaat het extraatje bij de DVD ditmaal uit een boekje met informatie over de schetsen en het artwork. Maar leuker zijn de 6 ontwerpen van de goblins door Brian Froud. Daar kun je een leuke collage mee maken.
Conclusie
Net als The Dark Crystal is ook Labyrinth een film geweest die een diepe indruk op mij heeft achter gelaten. Ik vond het als kind een reuze spannende film. En het idee om in een moeras terecht te komen waardoor je de rest van je leven zou stinken leek me een verschrikkelijk lot. Ook nu weer, na het zien van Labyrinth, was ik weer helemaal meegesleurd het verhaal in. Het blijft fantastisch om het samenspel tussen mens en poppen te aanschouwen. En daarnaast is er natuurlijk een prachtige wereld omheen geschapen. Het Labyrinth is griezelig en naargeestig, maar soms ook juist luchtig en grappig. En dat is eigenlijk ook meteen de juiste omschrijving voor de film zelf. Een welkome aanwinst in iedere filmcollectie.
Be the first to comment