De eerste Mission: Impossible film is nog steeds één van mijn favorieten. De film wist voor mij de juiste balans tussen actie en suspense te vinden. Deze eerste film en de M:I Tv-serie hingen wat meer op onmogelijke situaties, lastige inbraken, teamwork en contraspionage. De sequels gingen vooral de kant op van vette actie, beetje komedie en continue de wereld redden. Hoe vaak kan één geheim agent de wereld redden van de ondergang voor de formule sleets gaat worden?
“Your mission, should you choose to accept it… I wonder, did you ever choose not to?”
Twee jaar nadat Ethan Hunt (Tom Cruise) met succes Solomon Lane (Sean Harris) had opgepakt zijn de overblijfselen van diens Syndicaat hervormd tot een andere organisatie genaamd de Apostelen. Onder leiding van een mysterieuze fundamentalist die alleen bekend is als John Lark is de organisatie van plan plutonium te bemachtigen. Ethan en zijn team worden naar Berlijn gestuurd om dit te voorkomen, maar de missie mislukt als Ethan de veiligheid van zijn team verkiest boven de missie. De CIA wil dat CIA-agent August Walker (Henry Cavill) toetreedt tot het team, om zo een vinger aan de pols te houden. Ethan moet samen met zijn teamgenoten de verloren plutonium vinden voordat het te laat is.
M:IF is alweer de zesde film is de serie, en wederom is het het idee van teamwork weer iets om tussen aanhalingstekens te plaatsen. Negen van de tien keer doet Ethan alles zelf, en staat de rest er een beetje aan de zijlijn bij. Tom Cruise is het hart en ziel van deze serie, en dat wil zeggen dat hij ook dit deel weer er vol voor gaat. Het begint een bekende riedel te worden, maar het blijft knap dat hij bijna al zijn stunts zelf doet en zoveel commitment toont voor de productie van deze films. De andere teamleden krijgen hun momentjes wel, maar het blijft toch duidelijk dat het team zonder Ethan Hunt de belangrijkste speler zou verliezen. Luther Stickell (Ving Rhames) is er vooral om wat plotelementjes aan de anderen en de kijker uit te leggen. Hoe men Benji Dunn (Simon Pegg) ooit een field-agent heeft kunnen maken is werkelijk een raadsel, de man dient alleen maar als comic-relief. Ilsa Faust (Rebecca Ferguson) is een interessant karakter, maar men doet nog te weinig met haar om haar een echt zwaargewicht in het team te maken. De grote afwezige is William Brandt (Jeremy Renner). Renner bedankte voor de eer.
Het plot is het zoveelste in het rijtje “de wereld redden“. Wat ik aan de TV-serie en de eerste film aardig vond was dat het meer over echte spionage zaken ging. Dat wil echter niet zeggen dat ik de enorme hoeveelheid entertainment van de andere films niet kon waarderen. De stunts zijn ook deze keer weer spectaculair, maar er zit deze keer ook een relativerende knipoog in. Tijdens een achtervolging te voet aarzelt Ethan heel even. Als Benji hem via een zendertje vraagt waarom hij niet doorloopt geeft Ethan te kennen: “I am jumping ou a window!” Ook de geheimagent die zes films lang de meest halsbrekende toeren uithaalde moet zich toch even schrap zetten als hij uit een raam springt. Ethan beklom wolkenkrabbers, bungelde buiten een vrachtvliegtuig en sprong van zeven kilometer hoogte boven Parijs, maar blijkt gelukkig nog een beetje menselijk.
De schurkenrollen in M:I zijn altijd een beetje hit and miss geweest. Solomon Lane interesseert me eigenlijk voor geen meter, en de mogelijke kernaanslag die hij wil plegen is niet meer dan een verhaalelementje dat nodig is om alle stunts en mooie beelden te rechtvaardigen. Meer op dreef is Henry Cavill als CIA-agent met een eigen agenda. Als botte bijl is hij een prima tegengewicht voor de relatief meer subtiele Ethan. Cavill heeft er duidelijk lol in om eens niet de perfecte superman/schoonzoon te zijn en ziet er fysiek imposant uit. Ook het noemen waard is actrice Vanessa Kirby. Ze speelt een verleidelijke wapenhandelaar wiens afkomst een verwijzing is naar de eerste film. Het zou leuk zijn om van haar in een eventuele zevende film nog iets terug te zien, want er zit veel meer in haar rol.
Conclusie
Vond je de laatste twee M:I films leuk, dan kom je met dit zesde deel ook prima aan je trekken. De stunts van Ethan zijn wederom de moeite waard, en de film is gevuld met spectaculaire eye candy. Alleen is het jammer dat deze serie (en vele superheldenfilms) alleen nog dreiging weet op te roepen door maar weer eens te schermen met het einde van de wereld. De spanning hoeft niet altijd gekoppeld te zijn aan een bijna ontploffende kernbom. Wellicht dat men voor deel zeven op dat gebied iets nieuws kan verzinnen. M:I is gewoon een prima zomerblockbuster, maar daar is dan ook alles wel mee gezegd.
Be the first to comment