Waarom nou: Pride & Prejudice

Als voormalig student Engels ken ik veel Pride & Prejudice-liefhebbers die het boek vaak hebben gelezen en de gelijknamige BBC-serie meerdere malen bekeken. Maar om nou te zeggen dat die stonden te springen van vreugde bij het nieuws dat er een nieuwe verfilming van het klassieke Jane Austen verhaal aan zat te komen, nou nee. De angst was groot dat deze nieuwe verfilming niet zou kunnen tippen aan de BBC-versie, en dat men het verhaal vooral zou afzwakken om het in een kleine twee uur te kunnen vertellen.

“You must know… surely, you must know it was all for you.”

Elizabeth Bennet (Knightley) en haar vier zussen wonen op het Britse platteland. Hun moeder heeft zich als hoogste doel gesteld haar dochters te laten trouwen met iemand van goede komaf en met een flink inkomen, zodat de familie dan verzekerd blijft van een goed leven. Mr. Bingley is de ideale man voor haar oudste dochter Jane. Rijk, goede komaf en hij heeft net een duur huis gehuurd in dezelfde streek. Tijdens een groot feest wordt Jane dan ook stevig gekoppeld aan Mr. Bingley, en de vonk lijkt tussen de twee over te slaan. De beste vriend van Bingley, de schatrijke en enigszins hautaine Mr. Darcy, vertrouwd echter de motieven van Jane en haar familie niet, en ziet ze als ordinaire goudzoekers. Hij probeert zijn beste vriend er van te weerhouden een relatie aan te gaan met Jane. Als hij echter de zelfstandige en intelligente Elizabeth ontmoet, lijkt de gereserveerde Darcy toch voor haar te vallen. Elizabeth is aanvankelijk niet enthousiast over Darcy, zeker niet als ze te weten komt dat hij achter de verwijdering tussen Bingley en Jane zit…

Alle vergelijkingen met de BBC-versie van Pride & Prejudice zijn inmiddels wel gemaakt, vandaar dat ik daar alleen nog in de conclusie even op terug kom. Ik zou juist deze film willen vergelijken met een andere Jane Austen verfilming: Sense & Sensibility. Het script voor deze film was destijds geschreven door Emma Thompson, die haar ziel en zaligheid in dat project wist te leggen. Dit betaalde zich uit, want ze won een Oscar voor beste scenario gebaseerd op een ander medium. Diezelfde liefde en passie voor het originele werk zie ik helaas niet terug in deze Pride & Prejudice. Belangrijke en geliefde quotes worden weggelaten of gehusseld tot een slappe woordenbrij. Bovendien worden aan het oorspronkelijke verhaal enkele weinig authentieke stukken toegevoegd die er net zo weinig in passen als een koe op een hondenshow. Tevens heeft men de film toegankelijker willen maken voor een breed publiek en daarom het verhaal van zijn subtiliteiten ontdaan. Het brede publiek is vaak echter maar lauwtjes enthousiast te krijgen voor kostuumdrama’s, en juist de Jane Austen-fans zullen dit soort praktijken niet waarderen.

Dat je in het verhaal moet gaan snijden om het in twee uur te gaan vertellen is nou eenmaal noodzakelijk, maar dat is hier wel heel erg bot gedaan. Één van de belangrijke sleutelfiguren uit de roman is de verraderlijke Mr Wickham, in deze film uiterst ongeïnspireerd neergezet door Rupert Friend. Zijn rol in het verhaal is cruciaal voor de verstandhouding tussen Darcy en Elizabeth, en had daarom wel wat meer aandacht verdiend dan de vijf minuten die er nu aan besteed worden. Dit zorgt ervoor dat het verhaal niet veel meer wordt dan een liefdesniemandalletje waar man en vrouw na aanvankelijke afkeuring elkaar toch vinden. En dat terwijl het oorspronkelijke boek juist zoveel meer plotlijnen en interessante ontwikkelingen herbergde. Ronduit onvergefelijk.

Conclusie
Wat is het nut van deze verfilming in 2005? De BBC-versie was destijds nog vrij recent (1995), en bovendien immens populair bij de kenners van het boek. Alles wat deze nieuwe verfilming te bieden heeft wordt ruimschoots overtroffen door de BBC-versie. Toegegeven, de film ziet er prachtig uit, en biedt voor mensen die het boek niet gelezen hebben een laagdrempelige toegang tot de wereld van Jane Austen. Maar waarom zou je je met twee uur slap surrogaat willen bezighouden, terwijl het echte werk gewoon op DVD te koop is, en zoveel beter? Voor mensen die gewoon even een filmpje willen zien misschien nog te verteren, maar liefhebbers kunnen hier maar beter met en grote boog omheen lopen. Wil je dit verhaal toch als film zien, huur dan de Bollywood verfilming Bride & Prejudice, die is zoveel leuker en origineler. Wat mij betreft volstrekt overbodig.

 

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*