Undercover (Seizoen 1)

Netflix en de Belgische tv-zender één hebben een flinke hit in handen met Undercover. Het is dat er ook nog flink veel mensen naar de finale van Game Of Thrones keken, anders had ik gedacht dat deze Neder-Narcos de enige serie van het moment was. Of het nu gaat om Tv-recensenten of bekende columnisten, ik heb inmiddels iedereen er wel een keertje over gehoord. Nieuwsgierig gingen mijn vriendin en ik er maar eens even voor zitten. Narcos op de camping, hoe ziet dat er uit?

“Accepteren en doorgaan”

Ferry Bouman (Frank Lammers) heeft een succesvolle handel in zelfgemaakte XTC, en brengt zijn vrije tijd het liefst door in zijn privé-chalet op een camping in het zuiden des lands. Omdat hij steeds door de mazen van de wet weet te glippen besluiten de Nederlandse en Belgische politie de krachten te bundelen. Undercoveragenten Bob (Tom Waes) en Kim (Anna Drijver) doen zich voor als stelletje en betrekken een sjofele bungalow vlakbij de chalet van Bouman. Kim weet al snel contact te leggen met Danielle (Elise Schaap), de vrouw van Ferry. Ferry is echter een achterdochtig figuur die niet op een moord minder kijkt om zichzelf te beschermen. Zijn handlanger John (Raymond Thiry) vertrouwt Bob en Anna voor geen cent.

Een kat en muisspel met een drugshandelaar die twee kanten heeft: vriendelijke goedzak en moorddadige moordenaar. De vergelijking met Narcos lijkt snel gelegd. Daarmee houden de vergelijkingen echter snel op. Frank Lammers is qua diepgang en acteren geen Wagner Moura (de verbluffende Pablo Escobar in Narcos), en zijn karaktertrekken zijn verre van subtiel. Hij kijkt of boos (ogen als spleetjes), of chagrijnig (kijken alsof je een citroen in je mond hebt) of blij (gelukzalige glimlach). Net als in veel van zijn andere rollen speelt Lammers vooral op de lach. Zelfs als hij kwaad of dreigend wordt heeft het nog steeds iets grappigs, dit komt mede door het Brabantse accentje dat hij regelmatig opzet (Bende gij een Wout?). De serie is vooral entertaining en humoristisch met een vleugje spanning, zonder zich druk te maken om realisme of logica.

Bob (Peter is zijn undercover naam) krijgt te maken met typische genreproblemen. Hij gaat veel te ver in zijn zucht om Bouman te pakken, vervreemdt zich van zijn gezin en je vraagt je af of het allemaal wel zinvol is wat hij doet. Kim (Undercovernaam Anouk) is nogal impulsief en krijgt genrecliché mee dat ze nogal losjes en makkelijk is qua seks. Voor een misdaadserie op Netflix blijft het overigens allemaal vrij kuis. Verwacht niet elke aflevering stomende seks zoals we de laatste jaren wel vaker bij Netflix zien. Het is jammer dat het personage van Anna Drijver niet wat meer diepgang krijgt. Ze heeft eerst moeite om het respect van Bob te winnen, en daarna kost het haar moeite om in Bob’s gedrevenheid mee te gaan. De worstelingen waar ze mee te maken krijgt blijven echter op de achtergrond, dit is vooral Bob’s verhaal.

Frank Lammers als schurk is voor mij een beetje hit en miss. Ik snap prima waarom deze sympathieke Jumbo familievader veel fans heeft. Maar het wil voor mij nooit heel dreigend worden. Daarbij zijn de meeste handlangers van Ferry Bouman niet erg slim. Alleen compagnon John is behoorlijk bij de pinken. Gelukkig voor Ferry zijn de undercoveragenten verre van professioneel. Één van hun meerderen geeft aan dat als het aan hem zou liggen de hele operatie meteen zou worden afgekapt. Terecht, want alles wat Bob en Kim doen lijkt vooral op ondoordachte ingevingen en gelukjes gebaseerd te zijn. Er doen zich hierdoor een aantal potentieel netelige situaties voor… die een aflevering verder alweer zijn opgelost. De misdadigers blijken vooral een gevaar voor zichzelf. De spanningsmomenten zijn vaak erg korte termijn. Wat een verschil met bijvoorbeeld Narcos seizoen drie waar we nagelbijtend met een mol in een drugsorganisatie mee mogen leven, afleveringen lang.

Conclusie

Wat maakt deze serie dan toch het kijken waard? Het is de kneuterigheid van alles. De serie speelt zich af op een camping, de helft van de karakters moet echt ondertiteld worden om te begrijpen, en de schurken zijn heerlijk ordinair. Gooi daar het niet zuinige gebruik van de zachte G tegenaan, en je vermaakt je elke aflevering weer kostelijk. En ik geef toe, uiteindelijk wil je toch weten hoe het allemaal afloopt. Verwacht gewoon niet de spanning van Narcos, maar meer wat humor, een beetje New Kids en vooral lekker verstand op nul vermaak. Met een biertje en chipje erbij is Undercover een prima suggestie voor wat je nu weer op Netflix moet gaan kijken.

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*