Robert Pattinson: een interessante Batman

Je kon er de klok op gelijk zetten. Enkele secondes nadat Warner aankondigde dat Robert Pattinson een jongere versie van Batman zou gaan spelen ging Twitter los. De reacties waren ruwweg te verdelen in drie categorieën. Er zijn mensen die woest zijn omdat ze geen Twilight pretty boy als Bruce Wayne willen zien. Er zijn mensen die wijzen op eerdere bijzondere keuzes (Heath Ledger als de Joker bijvoorbeeld) die wel goed uitpakten, en Pattinson het voordeel van de twijfel willen geven. En er zijn mensen zoals ik die het gewoon een goede keuze vinden.

Twilight haters
Ik heb alle Twilightfilms gezien, en ik zal eerlijk zijn: ik ben er geen groot fan van. Maar ik deel ook de hondsdolle haat van sommige mensen tegen deze serie niet. Dat de acteurs niet uit de verf komen ligt wellicht meer aan het basismateriaal en de soms suffe dialogen dan aan de acteurs zelf. De eerste film kon ik zelfs nog wel waarderen omdat de acteurs en regisseur een vreemd sfeertje wisten op te roepen. De daarop volgende delen waren gewoon directe boekverfilmingen en tienerfantasietjes. Als dit het ENIGE was wat Pattinson op zijn CV had staan, dan had ik me iets kunnen voorstellen van de onrust onder de fans. Maar veel kansen om iets van de rol te maken kreeg Pattinson niet. Hij heeft sindsdien genoeg duidelijk gemaakt dat hij geen groot fan is van zijn werk voor deze franchise. Dus wellicht is het voor de Twilighthaters tijd om ook een beetje volwassen te worden en verder te kijken.

Hij durft wel
Pattinson heeft enkele pretty boy rollen op zijn naam staan, maar hij durft ook zeker bijzondere, aparte of gewoon bizarre rollen aan te nemen. Zijn rollen in Cosmopolis en the Lost City of Z tonen aan dat hij meer diepgang aandurft dan menig andere acteur in zijn positie. Hij had ook veilig films als Water for Elephants kunnen blijven maken en tot het einde der tijden tienermeisjes het hoofd op hol kunnen brengen. In plaats daarvan pikt hij regelmatig projecten eruit omdat ze hem aanspreken, artistiek kietelen of gewoon uitdagend zijn. The Batman is een rol die aan je blijft kleven, maar zou hem wel van zijn Twilight-imago kunnen afhelpen. Het Swiebertje effect opheffen door een andere Swiebertje te gaan spelen als het ware. (Weten mensen die dit lezen eigenlijk nog wel wie Swiebertje is?)

Bruce Wayne en Batman
Laten we gewoon eerlijk zijn: als Bruce Wayne moet je gewoon een luchtige pretty boy kunnen neerzetten waar wij als alwetende kijker een Batman achter de façade waarnemen. De looks heeft Pattinson zeker, en in Cosmopolis liet hij zien de afstandelijke en calculerende man te zijn die Batman is. Zowel Batman als Pattinson zijn geen pretletters. Pattinson heeft een CV vol rollen waarin broeierig en gepijnigd kijken een pré bleken. Ook niet onhandig als je een man gaat spelen die op een bijzondere manier met de moord op zijn ouders omgaat. Sommige klagers vonden Pattinson te jong ogen voor de rol. Onzin, want The Batman zou gaan om een eerdere periode in de carrière van The Dark Knight. Daarnaast is Pattinson 33, oud genoeg om een Batman in fysieke topconditie neer te zetten.

Casten doe je voor je eigen visie
Waar kan een castingbureau zich beter mee bezig houden? Het pleasen van een horde twitterreaguurders, of de regisseur en zijn visie volgen? Ten eerste kan je de twitteraar nooit tevreden stemmen. Meningen zijn net als kontgaten, iedereen heeft er eentje. Als men Bruce Wayne zelf had kunnen casten waren er ongetwijfeld mensen gaan zeuren dat ze dit een laffe en veilige keuze vonden. Een castingbureau doet er goed aan zich hierdoor niet af te laten leiden. De schrijvers en regisseur van The Batman hebben een idee voor deze film, en voor hen past Pattinson bij deze visie. Het is aan hen om te laten zien dat dit gaat werken. De mening van twitteraars @Batfan77 en @IkLeefInMijnMoedersKelder81 is net zoveel waard als die van mij. Weinig. Wij maken geen film, wij steken professioneel onze nek niet uit, en dus moeten we misschien gewoon niet zeuren en afwachten. I believe in Robert Pattinson. Daarbij, hij zat ook in de Harry Potter films als een Hufflepuff. Dat zou al positief op zichzelf moeten zijn.