Na het grootse comic magnum opus genaamd Avengers: Endgame krijgen we nu te maken een nieuwe fase voor Marvel. Nu het vlaggenschip (de Avengers) en enkele van zijn grootste helden om uiteenlopende redenen niet meer in de MCU zullen terugkeren ben ik heel benieuwd wat men nu voor ons in petto heeft. De trailers voor deze Spider-Man film gaven al wat spoilers over Endgame weg, dus ga niet klagen dat ik met het recenseren van deze film Endgame alsnog voor je verpest. (die film had je allang gezien moeten hebben).
New York en de rest van Amerika likken hun wonden. Thanos is dan wel verslagen, maar alles heeft zijn prijs. Peter Parker (Tom Holland) mist zijn vaderfiguur en mentor Tony Stark. Het grote publiek vraagt zich af of de Avengers nog bestaan, en of Spider-Man nu het gezicht van de Avengers is. Stark laat Peter een speciale zonnebril na. Via deze bril staat Peter in contact met een kunstmatige intelligentie die de sleutel is tot alle tech geheimen van Tony. Peter ervaart erg veel druk bij deze officieuze troonopvolging. Gelukkig brengt de zomervakantie enige verlichting. Hij gaat namelijk met zijn klasgenoten op reis door Europa. Daar hoopt hij eindelijk Mary Jane (Zendaya) voor zich te winnen. Tijdens die trip komt hij in contact met Nick Fury (Samuel L. Jackson) die zijn hulp nodig heeft. Samen met een held uit een andere dimensie moet Peter enkele monsters tegenhouden. De inzet: al het leven op aarde. De geheimzinnige held krijgt al snel de bijnaam Mysterio (Jake Gyllenhaal), een sympathieke man die lijkt te begrijpen wat Peter doormaakt.
De eerste Spider-Man film was een leuke en humoristische aanvulling op het MCU. Ik volg Spider-Man sinds de jaren ’90, en het blijft een puntje voor mij dat men er in alle verfilmingen steeds maar weer voor kiest om Spider-Man als vooral als scholier neer te zetten (toegegeven, in de Sam Raimi films gaat hij uiteindelijk werken). In de bijna dertig jaar aan comics die ik rond de webslingeraar heb gelezen was dat een al ruim gepasseerd station. Als ik kritiek had op de vorige film, dan was het dat Holland’s Spider-Man iets te onbenullig en klungelig was, terwijl hij in een Avengers film nog doorgewinterde vechtjassen zoals Winter Soldier en Falcon wist te verslaan. In deze film krijgt de rol van Peter Parker iets meer gravitas, en zien we iets meer van zijn talenten terug. Mede door het begrip en vertrouwen dat hij ervaart in de samenwerking met Mysterio durft Peter de koe wat meer bij de hoorns te vatten.
Een ander probleem dat ik heb is het belang van de Tony-Peter relatie voor deze films. Peter kwam in de MCU omdat Stark hem nodig had in een oorlog met Captain America. Zodra dat achter de rug was liet hij Peter in de vorige Spider-Man film grotendeels aan zijn lot over, om uiteindelijk ineens tijdens de laatste Avengers-films neergezet te worden als de vaderfiguur waar Peter altijd al naar op zoek was. Sorry, maar er wordt door de schrijvers veel emotionele waarde aan deze relatie toegedicht die onvoldoende is opgebouwd. In Far From Home probeert Peter om te gaan met de nalatenschap van Stark, en weer denk ik alleen, wanneer zijn jullie zo emotioneel tot elkaar gekomen? Behalve die ene scene waarin Peter tijdens Infinity War slachtoffer wordt van de Snap is deze relatie te weinig uitgewerkt. Jammer, want het staat wel aan de basis van deze film.
Maar naast deze kanttekeningen zijn er twee zeer sterke elementen aan de film. De eerste is Mysterio van Jake Gyllenhaal. Mysterio is in de comics een schurk, dus het is verrassend om dit karakter nu als held te zien. En Gyllenhaal zet de man zeer sympathiek neer. Zo sympathiek dat ik als kijker Mysterio, die ik alleen maar ken als tegenstander, ook echt kan accepteren als medestander. Hier is echt die warme figuur waarvan de schrijvers claimen dat Tony Stark die rol ook vervulde. Het andere pluspunt is de wisselwerking met Peter en zijn klasgenoten. Zijn romantische gevoelens voor Mary Jane krijgen een echte plek in de film, en zijn niet slechts een goedkoop plotelement om Spider-Man later van een geliefde in nood te voorzien. De belevenissen en interactie tussen Peter en zijn vrienden zijn dermate interessant dat ik eigenlijk nog iets meer daarvan had willen zien.
Conclusie
Overdonderende en epische actie heeft deze film genoeg. Wellicht dat daar tien minuten gesneden had kunnen worden voor wat meer karakterontwikkeling. Dat had deze film van vrij goed naar zeer goed kunnen tillen. Wat blijft is een zeer vermakelijke Europese roadtrip (we doen zelfs even Nederland aan). Deze film doet af en toe denken aan een versmelting tussen de tienerkomedie Euro Trip en de vorige Spider-Man film. Ondanks mijn kritiekpuntjes zullen de Marvelfans wel weer tevreden zijn. Maar ik ben nu wel benieuwd wat echt de volgende fase van Marvel gaat zijn. Wat dat betreft laat Marvel zich maar heel spaarzaam in de kaarten kijken, ik in de after-credits.
Be the first to comment