Gelukkig nieuwjaar alvast! Het decennium zit er bijna op, en naast alle jaarlijstjes is het wellicht ook een mooi moment om eens te kijken wat ik de beste, mooiste, meest ontroerende, grappigste of indrukwekkendste films van 2010 tot 2019 vond. En omdat die lijstjes net zo leuk zijn om te doen ook een overzicht van de slechtste films van dit decennium. Misschien stonden sommige films aanvankelijk lager op de betreffende jaarlijstjes. Dan ben ik ze kennelijk door de jaren heen meer gaan waarderen en staan ze daarom hoger in dit decennium jaaroverzicht. Ik neem bewust het risico dat ik de laatste negen dagen van dit jaar geen film meer zie die hier nog tussen kruipt.
Top:
Wat maakt een film de beste film van het decennium? Een goed verhaal? Soms kan een film met een simpel gegeven door een eenvoudige en sobere uitvoering de juiste noten raken. Is het dan de cast? Er zijn genoeg voorbeelden van films met prima casts die uiteindelijk niet meer dan genietbaar waren. Het feit dat ik een film vaak opnieuw wil kijken? Jagten is een voorbeeld van een film die me enorm wist te raken, maar waar ik niet direct de aandrang voel om ‘m nog eens te zien, te intens en naar. Uiteindelijk was Whiplash voor mij de film van dit decennium. Niet alleen een verhaal over hoe ver iemand kan gaan om zijn dromen te bereiken, ook over hoe ver docenten, mentoren en ouderfiguren mogen gaan om het uiterste uit iemand te persen. J.K. Simmons zet de rol van zijn leven neer en hield me tot het einde aan het scherm geplakt.
Call Me By Your Name was een heerlijke slow burn. Een vakantie over die ene zomerliefde die je als mens voor altijd zal veranderen. Aanvankelijk kabbelde het verhaal heerlijk voort als een ontspannende zomerse vakantiedag, maar gaandeweg werd de sfeer broeieriger, intenser en werd het publiek op slimme wijze meegenomen in de verlangens, twijfels en ontdekkingen van Elio (een fenomenale rol van Timothée Chalamet). Mijn top drie is compleet met La La Land. Deze ode aan de musical is niet ieders favoriet. Maar onder deze uitspatting van zang, dans, en kleur zit een simpel maar doeltreffend verhaal van de strijd die liefde en dromen soms in een mensenleven voeren.
1) Whiplash – Damien Chazelle, 2014
2) Call Me By Your Name – Luca Guadagnino, 2018
3) La la Land – Damien Chazelle, 2017
4) Moonlight – Barry Jenkins, 2017
5) Intouchables – Olivier Nakache, Éric Toledano, 2012
6) Jagten – Thomas Vinterberg, 2012
7) Boyhood – Richard Linklater, 2014
8) Letters to father Jacob –Klaus Härö, 2010
9) Rush – Ron Howard, 2013
10) The Perks of Being a Wallflower – Stephen Chbosky, 2012
Flop:
Over de slechtste film van dit decennium hoefde ik niet heel lang na te denken. Sex and the City 2 is van begin tot eind een marteling om uit te kijken. Ik was ooit een enorme fan van de serie, en heb alle seizoenen een keer of twee/drie gezien. Maar het is net alsof ze voor deze film de slechtste eigenschappen van de dames hebben uitgelicht en uitvergroot. De film zette de voorheen vier sterke vrouwen nu neer als koopziek, egocentrisch en hier en daar ietwat racistisch. De problematische wijze waarop andere culturen in beeld gebracht worden is al erg genoeg. Maar de manier waarop deze film de karakterontwikkelingen van de serie in één keer door de WC spoelt is echt te erg voor woorden. Wat het nog erger maakte is dat ik destijds twee dames had beloofd deze film te gaan zien. Ik was nog een fan van de serie, dus dat leek me geen probleem. In mijn lijstje meest verwerpelijke film ooit zal deze film ook hoge ogen gooien. De film werd ooit op meesterlijke wijze kapot besproken door comedian Reginald D Hunter, een fragment dat ik kan aanraden.
Dat de Fifty Shades films dit rijtje hebben gered zal echt niemand verbazen. Een uit de hand gelopen fanfictie (gebaseerd op Twilight) werd eerst een succesvolle boekenserie en daarna gingen hordes dames naar de bioscoop. Wat ze krijgen waren films met de diepgang van een Dior-reclame waarin de acteurs zichtbaar met tegenzin acteerden. Om de top van deze lijst compleet te maken ook nog een vermelding voor Transformers: Age of Extinction. Ik had ooit tussen twee werkdiensten in een gat van drie en een half uur, en deze film paste daar perfect in. Na ruim twee uur bombastische en geestdodende scenes hield ik het voor gezien. Totaal nutteloze schermvulling.
1) Sex and the City 2 – Michael Patrick King, 2010
2) Fifty Shades Freed – James Foley, 2018
3) Fifty Shades of Grey – Sam Taylor-Johnson, 2015
4) Transformers: Age of Extinction – Michael Bay, 2014
5) Homies – Jon Karthaus, 2015
6) Fifty Shades Darker – James Foley, 2017
7) Verliefd op Cuba – Johan Nijenhuis, 2019
8) All Stars II: Old Stars – Jean van der Velde, 2011
9) The Heat – Paul Feig, 2013
10) Rokjesdag – Johan Nijenhuis, 2016
Be the first to comment